بررسی ارتباط میان آموزش الکترونیکی(مجازی) با افت تحصیلی و خودباوری دانش آموزان مقطع ابتدایی دوم شهرستان صحنه

آموزش الکترونیکی یا مجازی همراه با پیدایش اینترنت و گسترش این پدیده و استفاده از قابلیت های آن ایجاد گردیده است. آموزش مجازی به توصیف شیوه بهره بری از فناوری های نوین اطلاعات و ارتباطات به منظور ارائه ی آموزش و پرورش در دنیای دیجیتال و در سیستم های مبتنی بر مرورگر می پردازد. این شیوه های آموزشی به نوعی روش های آموزش از راه دور نامیده می شوند که به مرور و با پیشرفت تکنولوژی سبک و سیاق های متعددی به خود گرفته اند. از جمله مواردی که می توان در خصوص معایب این نوع از آموزش به آن اشره کرد مواردی از جمله درک نامناسب از فضای مجازی آموزشی، تاخیر در بازخورد آموزشی، تعویق در یادگیری غیرهمزمان و کمبود انگیزه برای خواندن محتوای الکترونیکی آنلاین و از همه مهم تر عدم تعاملات انسانی، عاطفی و ارتباط چهره به چهره در کلاس و فقدان مهارتهای ارتباطات اجتماعی که باعث کاهش اعتماد به نفس در انجام فعالیت های اجتماعی و روزمره ی دانش آموزان می شود و همچنین عدم امکان اجرای برخی فعالیت های عملی در کلاس را از نقاط ضعف آموزش الکترونیکی دانسته است که این موارد خود باعث کاهش یادگیری دانش آموزان و همچنین افت تحصیلی در بین آنان می شود با توجه به ماهیت موضوع پژوهش حاضر که بررسی رابطه بین آموزش مجازی با افت تحصیلی و خودباوری دانش آموزان مقطع ابتدایی دوم شهرستان صحنه می باشد از بعد هدف کاربردی و برحسب روش اجرا روش توصیفی- همبستگی است. مطابق با نتایج به دست آمده از این پژوهش به طور کلی آسیب هایی در مبحث آموزش مجازی وجود دارد. از جمله می توان به خستگی دانش آموزان از این روش اشاره کرد. همچنین باعث عدم تمرکز در مطالعه توسط دانش آموزان از دیگر معایبی است که می توان به آن اشاره کرد.