اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر اعتیادپذیری دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان مشهد

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر اعتیادپذیری دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان مشهد انجام شد. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با گروه آزمایش وکنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجو معلمان دوره کارشناسی شهر مشهد در سالتحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ می باشد که از بین این دانشجویان ۳۰ نفر به صورت نمونه گیری هدفمندانتخاب و در دو گروه طرحواره درمانی گروهی (۱۵ نفر) و گروه گواه (۱۵ نفر) جایگزین شدند.اطلاعات مورد نیاز پژوهش با استفاده از پرسشنامه های اعتیادپذیری زرگر(۱۳۸۵) در سه مرحلهپیش آزمون، پس آزمون و یک ماه بعد از پایان مداخله جمع آوری گردید. داده های به دست آمدهبا استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان دادطرحواره درمانی گروهی (۰/۰۱