مقایسه ناتوانی در هویت یابی بهنجار در دختران مدارس خاص و مدارس عادی متوسطه دوم شهر برازجان

هدف از پژوهش حاضر مقایسه یکی از عوامل شایع آسیب زای سلامت روان در دوره نوجوانی(ناتوانی در هویت یابی بهنجار) دردختران مدارس خاص و مدارس عادی متوسطه دوم شهر برازجان بود. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از جهت روش جمع آوری اطلاعات در زمره مطالعات علی-مقایسه ای، از نوع توصیفی محسوب می شود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه شهر برازجان به تعداد ۵۴۰ نفر می باشد. روش نمونه گیری بر اساس روش نمونه گیری تصادفی و طبقه ای می باشد. بدین صورت که یکی از مدارس عادی یکی از مدارس نمونه، به تعداد ۳۰ نفر به صورت تصادفی پرسشنامه توزیع شد. برای بدست آوردن داده ها از پرسشنامه هویت یابی بهنجار من بنیون و آدامز (۱۹۸۶) استفاده شد. جهت تحلیل فرضیه های پژوهش از روش های آماری تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون تی مستقل استفاده گردید. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که میان دانش آموزان مدرسه عادی و دانش آموزان مدرسه نمونه، از نظر تاثیرپذیری از همسالان و ناتوانی از هویت یابی بهنجار تفاوت معناداری وجود نداشت.