بررسی تاثیر هوش معنوی با شادکامی در کارکنان بیمارستان های دولتی شهر کرمان سال ۱۳۹۹

هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین هوش معنوی با شادکامی در کارکنان بیمارستانهای دولتی شهرکرمان سال ۱۳۹۹ بوده است. روش: روش تحقیق پژوهش حاضر؛ توصیفی از نوع همبستگی و جامعه شامل کلیه کارکنان شاغل در بیمارستانهای دولتی شهر کرمان که تعداد آنها برابر با ۳۶۴۵ نفر بوده که ۳۴۷ نفر از آنان به عنوان نمونه به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه هوش معنوی بدیع زاده و همکاران (۲۰۱۰) و پرسشنامه شادکامی آرگایل و لو((۱۹۹۴ انجام شد. داده های بدست آمده به کمک ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون چندمتغیره و آزمون t مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که بین هوش معنوی با شادکامی در کارکنان بیمارستانهای دولتی شهر کرمان رابطه مثبت معناداری وجود دارد. بین هریک از مولفه های هوش معنوی (تفکر کلی و بعد اعتقادی، توانایی مقابله و تعامل با مشکلات، پرداختن به سجایای اخلاقی، خودآگاه ی) با شادکامی کارکنان بیمارستان رابطه مثبت معناداری یافت شد. متغیرهای تفکر کلی و توانایی مقابله؛ نقش مثبت و معناداری در پیشبینی شادکامی کارکنان داشتند اما مولفه های خودآگاه ی و سجایای اخلاقی کارکنان پیشبینی کننده معناداری برای شادکامی آنها نبودند.همچنین نتایج آزمون t نشان داد بین هوش معنوی در کارکنان زن و مرد تفاوت معناداری وجود دارد(هوش معنوی کارکنان زن بیشتر از کارکنان مرد است)، اما بین شادکامی در کارکنان زن و مرد تفاوت معناداری وجود ندارد.