ارزیابی تحمل تنش خشکی ژنوتیپ های نخود Cicer arietinum

نخود با توانایی بالایی که در تثبیت نیتروژن و استفاده بهینه از نزولات جوی دارد معمولا در مناطق خشک و نیمه خشک کشت می گردد. به منظور بررسی شاخص های تحمل به تنش و شناسایی بهترین شاخص تحمل به خشکی، آزمایشی در طول دو سال زراعی با ۱۹ ژنوتیپ نخود Cicer arietinum در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با ۴ تکرار در بهار و پاییز در استان لرستان انجام شد. شاخص های اندازه گیری شده شامل شاخص تحمل تنش STI ، شاخص تحمل TOL شاخص حساسیت به تنش SSI، میانگین بهره وری MP، میانگین هارمونیک HARM و میانگین هندسی بهره وری GMP بودند. نتایج تجزیه مولفه های اصلی نشان داد مولفه های اول و دوم ۹۹ % تغییرات را توجیه می کنند و می توان پیشنهاد کرد ژنوتیپ هایی که در فضای بالایی این دو مولفه قرار می گیرند (منطقه A) به عنوان ژنوتیپ های متحمل به خشکی با عملکرد بالا در نظر گرفته شوند. بطور کلی ژنوتیپ های G۱۵,G۶ بعنوان ژنوتیپ های متحمل مورد توجه قرار می گیرند و میتوان آنها را در برنامه های اصلاحی بکار برد.