تحلیل و تطبیق مولفه های رئالیسم اجتماعی در دو نمایشنامه ی «مرگ فروشنده» از آرتور میلر و «تانگوی تخم مرغ داغ» از اکبر رادی با تاکید بر عناصر شخصیت و محتوا

رئالیسم اجتماعی به عنوان یکی از شاخه های مهم مکتب ادبی رئالیسم، شیوه ای برای نمایش معضلات و مشکلات اجتماعی جامعه است. آرتور میلر(۱۹۱۵- ۲۰۰۵) در آمریکا و اکبر رادی(۱۳۱۸- ۱۳۸۶/ ۱۹۳۹-۲۰۰۷م) در ایران، دو نمایشنامه نویس بزرگ در مکتب رئالیسم هستند، که برخی از آثار آنان، مانند دو نمایشنامه ی «مرگ فروشنده» ی میلر و «تانگوی تخم مرغ داغ» رادی، با بازتاب معضلات و مشکلات اجتماعی، از جمله اقتصاد و پیامدها و تاثیرات آن در زندگی طبقات متوسط مردم، در زمره ی رئالیسم اجتماعی قرار می گیرند. در این مقاله به منظور بررسی رئالیسم اجتماعی در دو نمایشنامه ی مذکور، عنصر شخصیت ، به عنوان یکی از مولفه های رئالیسم، مورد تحلیل و بررسی تطبیقی قرار می گیرد تا بدین وسیله، بازتاب مشکلات اقتصادی در جامعه ی آمریکا و ایران و تاثیر آن بر روی اقشار مختلف مردم را نشان دهد. نظر به این که این دو نمایشنامه، با وجود تشابه موضوعی و شخصیت پردازی که دارند، تاکنون مورد مطالعه ی تطبیقی قرار نگرفته اند، اهمیت این پژوهش را نمایان می سازد. برآیند نهایی جستار حاضر نشان می دهد که معضل اجتماعی اقتصاد، که در نمایشنامه ی «مرگ فروشنده» به عنوان یک بحران همه گیر اجتماعی است و در نمایشنامه ی «تانگوی تخم مرغ داغ»، صرفا یک معضل در سطح یک خانواده است، باعث شکل گیری شخصیت هایی شده که با رفتار و گفتار خود، نحوه ی تاثیرپذیری از این معضل اقتصادی را به نمایش گذاشته اند. «مرگ فروشنده»، که با پرداخت شخصیت ویلی لومان، انتقاد کوبنده ای از اخلاقیات جامعه ی سرمایه داری و بهره کشی اقتصادی دارد، نسبت به «تانگوی تخم مرغ داغ»، نمود عینی تری برای رئالیسم اجتماعی محسوب می شود.