بررسی عناصر چندمعنایی و دلایل اصلی آن در غزلیات دیوان کبیر مولوی

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 105

فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JBASH-6-4_006

تاریخ نمایه سازی: 17 خرداد 1401

چکیده مقاله:

مولانا جلال الدین محمد بلخی، در دیوان کبیر و یا کلیات شمس به بیان حالات شخصی خود پرداخته است. در این اشعار مولانا سخنانی را به زبان آورده است که در حوزه ی شناخت ما قرار نمی گیرند و برای درک آنها، به تاویل و تفسیر نیاز داریم، زیرا مولانا کلام خود را به گونه ای بیان نموده، که از آن می توان معانی متعددی را برداشت کرد. بر این اساس، در پژوهش حاضر سعی شده، ابتدا به بررسی چند معنایی پرداخته می شود، سپس دلایل استفاده کردن از شگردهای چند معنایی، توسط عرفا و به خصوص مولانا بیان می گردد. بعد از آن، مهمترین عوامل ایجاد معانی گوناگون در غزلیات شمس بیان می شود. به طور کلی، عوامل چند معنایی در غزلیات شمس را، می توان به دو دسته ی، عوامل درون متنی و عوامل برون متنی تقسیم نمود. منظور از عوامل درون متنی همان صورخیال، نماد، اسطوره و.. است که نقش آن ها در ایجاد معانی دوگانه و چندگانه در غزلیات شمس مورد بررسی قرار می گیرد و منظور از عوامل برون متنی، قدرت مکالمه ی غزلیات شمس با نظریه های جدید ادبی، روانشناسی و غیره است. اشعار عارفانه ی مولانا به دلیل ساختار ذهنی او، قابلیت گفتگو با نظریه ی روانشناسی یونگ را دارند. به همین دلیل در بخش آخر این پژوهش، به بررسی غزلیات شمس بر اساس نظرات یونگ پرداخته شده است.

نویسندگان

نجمه طاهری

مدرس/ دانشگاه شهید باهنر کرمان

محمد رضا صرفی

استاد / دانشگاه شهید باهنر کرمان

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • آلن، گراهم. (۱۳۸۰). بینامتنیت. ترجمه ی پیام یزدانجو، تهران: مرکز ...
  • استیس، و. ت. (۱۳۶۷). عرفان و فلسفه. ترجمه ی بهاءالدین ...
  • اسماعیل، عزیز. (۱۳۷۸). زمینه اسلامی شاعرانگی تجربه دینی. ترجمه ...
  • پورحسن، قاسم. (۱۳۸۴). هرمنوتیک تطبیقی. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی ...
  • پورنامداریان، تقی. (۱۳۶۸). رمز و داست آن های رمزی در ...
  • خلیلی جهانتیغ، مریم. (۱۳۸۰). سیب باغ جان. تهران: سخن ...
  • داد، سیما. (۱۳۷۸). فرهنگ اصطلاحات ادبی. (واژه نامه ی مفاهیم ...
  • رازی، شمس الدین محمد بن قیس. (۱۳۶۰). المعجم فی معاییر ...
  • راستگو، سیدمحمد. (۱۳۷۹). ایهام در شعر فارسی. تهران: سروش ...
  • رتون، ک .ک. (۱۳۷۸). اسطوره. ترجمه ی ابوالقاسم اسماعیل پور، ...
  • ریکور، پل. (۱۳۸۶). زندگی در دنیای متن. ترجمه ی بابک ...
  • ستاری، جلال. (۱۳۸۶). مدخلی بر رمزشناسی عرفانی. تهران: مرکز ...
  • سیدحسینی، رضا. (۱۳۷۶). مکتب های ادبی. تهران: نگاه ...
  • شبستری، شیخ محمود. (۱۳۶۱). گلشن راز. به اهتمام صابر کرمانی. ...
  • شفیعی کدکنی، محمدرضا. (۱۳۸۳). صورخیال در شعر فارسی. تهران: آگاه ...
  • شمس العلما گرگانی، حاج محمدحسین. (۱۳۷۷). ابدع البدایع. به اهتمام ...
  • شمیسا، سیروس. (۱۳۷۰). بیان. تهران.: فردوسی ...
  • شمیسا، سیروس. (۱۳۸۱). نقد ادبی. تهران: فردوس ...
  • صرفی. محمدرضا. (۱۳۷۷). «زبان صوفیه». فصلنامه فرهنگ کرمان، نشریه انجمن ...
  • صرفی. محمدرضا. (۱۳۸۲). «در آمدی بر نماد پردازی در ادبیات». ...
  • صفوی، کورش. (۱۳۸۰). از زبانشناسی به ادبیات. ج۲، تهران: سوره ...
  • فتوحی. محمود. (۱۳۸۵). «ویژگی های تصویر سورئالیستی». مجله دانشکده ادبیات ...
  • فردوسی، ابوالقاسم. (۱۳۷۳). شاهنامه فردوسی. ویراسته مهدی قریب، محمدعلی بهبودی، ...
  • فروزانفر، بدیع الزمان. (۱۳۶۱). احادیث مثنوی. تهران: امیرکبیر ...
  • مولوی، جلال الدین محمد. (۱۳۶۰). فیه ما فیه. با تصحیحات ...
  • (۱۳۸۷). مثنوی معنوی. شرح و تفسیر. تالیف کریم زمانی، تهران: ...
  • (۱۳۸۸). کلیات دیوان شمس تبریزی. تهران: اقبال ...
  • نویا، پل. (۱۳۷۳). تفسیر قرآنی و زبان عرفانی. ترجمه ی ...
  • همدانی، عین القضات. (۱۳۶۲). نامه های عین القضات همدانی. به ...
  • نمایش کامل مراجع