نقش سعدی در نام آوری شیراز

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 100

فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JBASH-5-1_005

تاریخ نمایه سازی: 17 خرداد 1401

چکیده مقاله:

با آنکه نام شیراز به عنوان یکی از شهرهای مهم ایران از سده های گذشته در بسیاری از متون تاریخی و ادبی مختلف آمده است، اما تا پیش از ظهور شیخ اجل سعدی، ترجیح چندانی بر سایر شهرهای ایران ندارد و همانند شهرهایی چون تبریز و طوس و یزد و اصفهان و بخاراست. اما از زمانی که سعدی در قرن هفتم به قدم از شیراز می رود و به سر بازمی گردد و خاک شیراز و آب رکن آباد دست از دامنش برنمی دارند و خوشی و تفرج نوروز شیراز را در شعر خود یادآور می شود، چشمان شاعران و شعرخوانان تمام قلمرو پهناور زبان فارسی، از کناره های رود سند و فرارود گرفته تا کناره های دریای مدیترانه و سیاه و در حقیقت چشم تمام دنیای اسلامی به سوی شیراز خیره می گردد، بطوری که در این گستره کم تر شاعری توانست شعری بگوید و سعدی و شیراز را در نظر نداشته باشد! از همین روزگار است که نام شیراز مانند یک اصطلاح ادبی وارد حوزه ی شعر می شود و شهر شیراز به عنوان سرزمین شعر و ادب شهره ی آفاق می گردد و آنچه را وابستگی و نسبتی با شیراز داشت مانند شعر سعدی، زیبا، جذاب و چشم نواز جلوه می کند. شهر شیراز زیباتر می شود، مردمانش زیبا و مهمان نواز می شوند، خاک شیراز گل پرور و آب و هوایش هم طراز بهشت می شود و ... و شاعرانی که در شهرهای دیگر زاده اند آرزو می کنند که کاش شیرازی بودند. با این توضیحات جایگاه شیراز را در شعر و ادب فارسی به دو دوره ی شیراز پیش از ظهور سعدی و پس از او تقسیم کرده و با اسناد و شواهد مورد بررسی قرار داده ایم.

نویسندگان

محمدحسین کرمی

دانشگاه شیراز

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • ا.ج. آربری. (۱۳۶۵). شیراز مهد شعر و عرفان. ترجمه ی ...
  • استخری، ابواسحاق ابراهیم. (۱۳۶۸). مسالک و ممالک. به اهتمام ایرج ...
  • اسعدگرگانی، فخرالدین. (۱۳۸۱). ویس و رامین. تصحیح محمد روشن، تهران: ...
  • امیرمعزی، محمدبن عبدالملک. (۱۳۶۳). دیوان کامل اشعار. مقدمه و تصحیح ...
  • اوحدی مراغه ای. (۱۳۴۰). دیوان اشعار. تصحیح سعید نفیسی، تهران: ...
  • باباطاهر عریان. (۱۳۶۶). دیوان باباطاهر. با خط حسین خسروی، نشر ...
  • خواجوی کرمانی. (۱۳۷۴). دیوان اشعار. تصحیح احمد سهیلی خوانساری، شرکت ...
  • خوب نظر، حسن. (۱۳۸۰). تاریخ شیراز. به کوشش جعفر موید ...
  • دهلوی، امیرخسرو. (۱۳۶۱). دیوان. به اهتمام م. درویش، با مقدمه ...
  • دهلوی، حسن. (۱۳۸۳). دیوان اشعار. به اهتمام سید احمد بهشتی ...
  • سعدی شیرازی، مصلح الدین. (۱۳۶۹). بوستان. تصحیح و توضیح غلامحسین ...
  • سعدی شیرازی، مصلح الدین. (۱۳۶۲). کلیات سعدی. به اهتمام محمدعلی ...
  • سلمان ساوجی. (۱۳۶۷). دیوان اشعار. به اهتمام منصور مشفق، تهران: ...
  • سیف فرغانی. (۱۳۶۴). دیوان اشعار سیف. تصحیح ذبیح الله صفا، ...
  • شبلی نعمانی. (۱۳۶۳). شعرالعجم. ترجمه ی سید محمدتقی فخر داعی، ...
  • صفا، ذبیح الله. (۱۳۶۹). تاریخ ادبیات در ایران. تهران: فردوسی ...
  • عبید زاکانی. (۱۳۳۲). کلیات عبید. تصحیح عباس اقبال آشتیانی، نشر ...
  • عماد فقیه کرمانی. (۱۳۴۸). دیوان قصاید و غزلیات. تصحیح رکن ...
  • فرخی سیستانی، (۱۳۶۳). کلیات دیوان. تصحیح محمددبیر سیاقی. تهران: زوار ...
  • نحوی، اکبر. (۱۳۸۵). «آوازه ی سعدی در قرن هفتم». سعدی ...
  • مجد همگر. (۱۳۷۵). دیوان اشعار. تصحیح احمد کرمی، تهران: ما ...
  • همام تبریزی. (۱۳۷۰). دیوان اشعار. تصحیح رشید عیوضی، تهران: صدوق ...
  • نمایش کامل مراجع