هنجارگریزی در شعر هوشنگ ایرانی
محل انتشار: فصلنامه شعرپژوهی (بوستان ادب)، دوره: 4، شماره: 4
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 83
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBASH-4-4_001
تاریخ نمایه سازی: 17 خرداد 1401
چکیده مقاله:
هنجارگریزی یکی از موثرترین روشهای برجستگی زبان و آشناییزدایی در شعر است که همواره، شاعران از آن استفاده کردهاند. هوشنگ ایرانی یکی از شاعرانی است که در اشعارش به صورت گسترده، دست به هنجارگریزی زده است. نگارندگان در این جستار، در پی پرسش به این سوال بودند که ایرانی چگونه و در چه حوزههایی به هنجارگریزی دست یازیده است. بررسیهای به عمل آمده، نشانگر این موضوع است که هوشنگ ایرانی در اشعارش از انواع هنجارگریزی بهره برده است. اما این بهرهگیری به صورت یکسان نیست؛ یکی از هنجارگریزی هایی که در اشعار ایرانی بسیار دیده میشود، هنجارگریزی نوشتاری است که به شکلهای گوناگون در اشعار او وارد شده است. هنجارگریزی زمانی یا باستان گرایی نیز در اشعارش بسامد بالایی دارد که شاعر هم در حوزهی نحو و هم در حوزهی واژگان، از آن بهره گرفته است. هنجارگریزی معنایی به صورت گسترده و در هیات آرایههای تشبیه، تشخیص، حسامیزی و تصاویر پارادوکسی در اشعار او نمود دارد. همچنین علاوه بر این، او در حوزههای نحو، واژگان و آوا نیز به هنجارگریزی دست یازیده است. واژههای کلیدی: آشنایی زدایی، شعر نو، فرمالیسم، هوشنگ ایرانی، هنجارگریزی.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :