بررسی مدل سازی زیستگاهی و احتمال حضور و پراکنش گونه خرس قهوه ای (Ursus arctos) با استفاده از الگوریتم آنتروپی بیشینه (استان کردستان )

مداخلات غیر اصولی انسان در طبیعت باعث قطعه قطعه شدن، تخریب شدید و یا نابودی زیستگاه های حیات وحش می شود و تهدید زیستگاه ها موجب کاهش جمعیت و یا انقراض گونه های ارزشمند خواهد شد. مدل سازی مطلوبیت زیستگاه یکی از ابزار های کارآمد برای اتخاذ تصمیم های مدیریتی در خصوص حفاظت از گونه ها می باشد. خرس قهوه ای (Ursus arctos ) از گونه های چتر اکوسیستم می باشد که نقش مهمی را در اکوسیستم ایفا می کند. با استفاده از بررسی مطلوبیت زیستگاه و شناسایی و همچنین اولویت بندی متغیر های محیطی بر اساس درصد مشارکت آنها می توان عوامل تهدید گونه و همچنین تعارضات آنها با انسان را کاهش داد. در این مقاله به اهمیت مدل سازی زیستگاهی و بررسی پاسخ گونه خرس قهوه ای نسبت به متغیرهای محیطی نظیر ارتفاع، شیب، فاصله از روستا و جاده، بارش و دمای سالیانه پرداخته شده است.