بررسی موانع خلاقیت معلمان دوره ابتدایی آموزش و پرورش شهر قزوین

در محیطهای آموزشی، عوامل زیادی مانع شکوفایی خلاقیت می شوند، مخصوصا در مورد کسانی که دخیل و الگوی دانش آموزان می باشند، یعنی «معلمان». پژوهش حاضر به «بررسی موانع خلاقیت در معلمان دوره ابتدایی آموزش و پرورش شهر قزوین» پرداخته است. روش این پژوهش، توصیفی– همبستگی از نوع زمینه یابی می باشد. جمع آوری اطلاعات نیز کتابخانه ای و میدانی بوده که با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، پس از تایید روایی و پایایی آن توسط اساتید راهنما و مشاور در یک نمونه ۲۰ نفری با استفاده از روش آلفای کرونباخ ۷۸/. محاسبه شده است. جامعه آماری پژوهش، ۱۴۵۰ نفر، و نمونه مورد مطالعه، نیز به شیوه تصادفی – طبقه ای ۲۱۰ نفر برآورد گردید. اطلاعات بدست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد: میزان خلاقیت معلمان جامعه مورد نظر در سطح نسبتا بالایی قرار دارد؛ بین متغیرهای اعتماد به نفس و رضایت شغلی معلمان با خلاقیت آنان ارتباط مستقیم و معنی داری وجود دارد، بطوریکه با کاهش این متغیرها، میزان خلاقیت آنان نیز کاهش می یابد؛ همچنین متغیرهای ترس از شکست و سلطه گری مدیر نیز با خلاقیت معلمان، ارتباط معنادار و معکوسی داشته، بطوریکه با افزایش این متغیرها، میزان خلاقیت معلمان نیز کاهش می یابد. نتایج تحلیل واریانس نیز نشان داد، متغیرهای تعدیل کننده، به جز متغیر تحصیلات نقشی در میزان خلاقیت معلمان ندارند.