بررسی تاثیر موسیقی درمانی بر فشار خون و اضطراب در کودکان تحت دیالیز بیمارستان طالقانی گرگان
محل انتشار: مجله علوم پزشکی زانکو، دوره: 22، شماره: 75
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 246
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ZANKO-22-75_003
تاریخ نمایه سازی: 17 خرداد 1401
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: بیماران همودیالیزی، علاوه بر روبه رو شدن با تغییرات متعدد فیزیولوژیک، با تنش های روانی بسیاری نیز روبه رو می گردند که هرکدام به نوبه خود می تواند در روان و شخصیت آن ها اختلال ایجاد کند. پژوهش حاضر، با هدف تبیین اثر موسیقی درمانی بر کاهش اضطراب و فشارخون کودکان تحت درمان دیالیز انجام شد.
مواد و روش کار: پژوهش حاضر، به روش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون_پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه پژوهش، شامل کودکان تحت درمان دیالیز مرکز آموزشی درمانی کودکان بیمارستان شهید طالقانی گرگان در سال ۱۳۹۷ بود که با نمونه گیری هدفمند، ۳۰ کودک انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله موسیقی درمانی (۱۵ نفر) و گروه گواه (۱۵ نفر) جای گرفتند. پرسشنامه پژوهش، اضطراب آشکار کودکان رینولدز بود. داده های گردآوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره و نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ در سطح اطمینان ۰/۹۵ تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: میانگین اضطراب در گروه آزمایش قبل از مداخله ۳۲/۵۷±/۲/۴۹ و بعد از مداخله، ۳۰/۴۲±۵۱/ ۲بود و فشارخون، در گروه آزمایش قبل از مداخله ۱۳/۵۷±۰/۵۳و بعد از مداخله، ۱۲/۶۵±۰/۳۸بود که از لحاظ آماری، این اختلاف بین اضطراب و فشار خون معنادار بود (۰/۰۰۱>P).
بحث و نتیجه گیری: می توان گفت که موسیقی درمانی، راهکار مناسبی برای کاهش اضطراب و فشارخون کودکان تحت درمان دیالیز است. موسیقی درمانی، با تحریک آزادسازی مواد شبه مورفینی و یا اندورفین ها در مغز باعث کاهش درد، فشارخون، و اضطراب می شود.
کلیدواژه ها:
Music therapy ، Dialysis ، Anxiety ، Blood pressure ، موسیقی درمانی ، دیالیز کلیوی ، اضطراب ، فشار خون
نویسندگان
سید مجتبی عقیلی
Assistant Professor, Department of Psychology, Payame Noor University, Gorgan, Iran
نسترن ایزدی
Master of Psychology, Payame Noor University, Golestan, Iran
آرزو اصغری
Assistant Professor, Department of Psychology, Faculty of Humanities, Kowsar University, Bojnourd, Bojnourd, Iran
میترا نمازی
Master of Clinical Psychology, Shahroud University of Science and Research, Semnan, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :