پیش بینی ناگویی خلقی و حرمت خود دختران نوجوان بر اساس سبک های فرزند پروری پدران

سبک فرزند پروری والدین یکی از مهم ترین عواملی است که منجر به رشد سالم در کودکان و نوجوانان می شود.به عبارتی ،رفتار والدین نقش بسزایی در سلامت روان و رفاه کودک داردو سلامت و توانایی سازگاری عمومی نوجوان نیز در پیشرفت آن ها عاملی مهم است که با مداخله پیشگیرانه و برنامه های ارتقای سلامت بهبود می یابد.هدف اصلی پژوهش حاضر پیش بینی ناگویی خلقی و حرمت خود دخترا نوجوان بر اساس سبک های فرزند پروری پدران بود.روش پژوهش:روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود.جامعه آماری شامل دانش اموزان دختر مدارس شاهرود و پدران آن ها بود که تعداد ۲۴۴ نفر از دختران دانش آموز مقاطع مختلف مشغول به تحصیل در مدارس شاهرود و پدرانشان به عنوان گروه نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدندو پرسش نامه حرمت خودSEI کوپراسمیت ،پرسش نامه ناگویی خلقی TAS-۲۰ تورنتو،پارکر و تیلور،و پرسش نامه سبک فرزند پروری BPS بامریند،بین ان ها توزیع گردید.داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شد.یافته ها:تحلیل داده ها نشان داد که سبک های فرزمد پروری پدران با ناگویی خلقی و حرمت خود دختران نوجوان همبستگی معنادار داشتند P≤۰/۰۱ و به طور مشترک ۳۶ درصد از واریانس متغیر ناگویی خلقی و ۲۰ درصد از واریانس،حرمت خود در دختراننوجوان را تبیین کردند.همچنین سبک فرزند پروری مقتدر در پدران قوی ترین پیش بینی ناگویی خلقی و حرمت خود در دختران نوجوان با مقدار پیش بینی کنندگی ۲۷/۰ و ۳۱/۰ بود.سبک فرزند پروری مستبد در پدران نیز ۲۲ و ۲۰ درصد از تعییرات ناگویی خلقی و حرمت خود دختران نوجوان تبیین نمود.علاوه براین سبک فرزند پرروی سهل گیر در پدران به صورت مثبت ۳۵ درصد از تغییرات ناگویی خلقی را تبیین کرد و توان پیش بینی حرمت خود را نداشت.نتیجه گیری:بر اساس این نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر،سبک های فرزند پروری در پدران عامل مهمی در پیش بینی ناگویی خلقی و حرمت خود دختران نوجوان هستند.لذا طراحی کارگاه های آموزشی در مورد سبک های فرزند پروری و اثرات هر یک از آن ها بر فرزندان بسیار ضروری است.تا از این طریق بتوان با تغییر نگرش پدران و بهبود روابط اعضای خانواده مشکلات هیجانی رفتاری دختران نوجوان را کاهش داد و موجب تقویت حرمت خود آن ها گردد