پیش بینی سازگاری زناشویی بر اساس هوش معنوی و حرمت خود زوجین

زمینه و هدف:بدون تردید ازدواج یکی از بزرگترین و مهم ترین رویداد زندگی هر فردی است.هر فردی در ساختار اجتماعی خانواده متولد می شود و پرورش می یابد و تنها در این چهار چوب است که به فردی بالغ تبدیل شده و به ثبات می رسد.بنابراین مطالعه عوامل با مسائل زناشویی و سازگاری زناشویی و ابعاد مختلف آن به جهت تاثیری که در بهبود رشد فردی واستحکام بیشتر خانواده دارد،از اهمیت زیادی برخور دار است.هوش معنوی و حرمت خود زوجین نقش مهمی در سازگاری زناشویی آنان دارد.هدف از این پژوهش حاضر پیش بینی سازگاری زناشویی زوجین بر اساس حرمت خود و هوش معنوی آن ها است.روش پژوهش:روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است.جامعه آماری این پژوهش را زوجین شهر کرمان در سال ۱۳۹۹ تشکیل داده اند و برای نمونه گیری در این پژوهش ۳۰۰ نفر زن ومرد متاهل (۱۷۴ زن و ۱۲۶ مرد) با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.برای گردآوری داده ها از سه پرسش نامه هوش معنوی کینگ SISRI سازگاری زناشوشی LWMA و حرمت خود روزنبرگ SEI استفاده شده است.برای تحلیل داده ها نیز از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند گانه استفاه شد.یافته ها:نتایج پژوهش نشان داد که هوش معنوی و حرمت خود با سازگاری زناشویی رابطه مثبت ومعناداری دارند.بدین صورت که با افزایش هوش معنوی و حرمت خود،سازگاری زناشویی نیز افزایش می یابد.همچنین نتایج پژوهش نشا داد حرمت خود بیش از هوش معنوی می تواند سازگاری زناشویی را پیش بینی کند.نتیجه گیری:بر اساس نتایج به دشت آمده و نقش پیش بین تایید شده در این پژوهش،می توان هوش معنوی و حرمت خود را از تعیین کننده های سازگاری زناشویی دانست و همچنین با توجه به رابطه مثبت هوش معنوی و حرمت خود با سازگاری زناشویی،نتیجه گیری می شود که با افزایش هوش معنوی و حرمت خود به ویژه حرمت خود در زوجین،می توان در افزایش سازگاری زناشویی آنان کوشید