شناسایی عوامل و مولفه های موثر در کاربست آموزش ضمن خدمت

در دنیای متغیر امروز، آموزش و توسعه دانش کارکنان مانند یک استراتژی مهم برای سازمان است تا مزیت رقابتی محسوب شود. البته باید گفت تنها با برگزاری دوه های آموزشی برای کارکنان مزیت رقابتی بدست نمی آید بلکه آموزش در صورتی مفید است که کارکنان بطور موثر دانش، نگرش و مهارتهای آموخته شده را به محیط کار انتقال دهند و با این روش عملکرد خود را ارتقا دهند. در واقع انتقال آموزش میتواند به عنوان پاشنه آشیل فرآیند آموزش در نظر گرفته شود. زمانی که کارآموزان از مهارتهای جدید خود برای بهبود عملکرد استفاده نمیکنند، منابع آموزشی هدر میرود و اهداف آموزش محقق نمیشود. انتقال آموزش به محل کاریک پدیده ساده نیست و گفتن آن آسان تر از انجام آن است.در حالی کهتقریبا ۱۰۰ میلیارد دلار سالانه صرف برنامه های آموزشی سازمانی می شود، تنها ۱۰ درصد از این سرمایه گذاری منجر به تغییر رفتار واقعی در کار می شود، در نتیجه این موضوع شکاف آشکار بین تلاش های آموزشی و نتایج سازمانی را برجسته می کند و این امر توجه زیادی را به موضوع خاص انتقال آموزش جلب کرده است . هدف اصلی از کاربست آموزش افزایش بازگشت سرمایه از آموزش است. بنابراین سازمانها باید متغیرهای مرتبط با کاربست آموزش را درک کنند تا بتوانند آنهایی را که انتقال را تسهیل می کنند ترویج دهند و برای محدود کردن آنهایی که مانع آن می شوند مداخله کنند.