حمایت کیفری از کودکان متکدی

وسیله قرار دادن اطفال برای تکدی گری علاوه بر اینکه آنها را در معرض انواع خطرات از جمله بیماریها در معرض قرار گرفتن انواع سوء استفاده های جنسی، اعتیاد، سرقت، خرید و فروش مواد مخدر و ... قرار میدهد. بر این اساس جلوگیری از این معضل یک مسئله حیاتی و بسیار مهم است. در پژوهش حاضر با روش توصیفی – تحلیلی حمایت کیفری از کودکان متکدی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تحقیق حاضرحاکی از آن است که قانونگذار در راستای حمایت ویژه از اطفال، ماده ی ۷۱۳ق م ا (تعذیرات و بازدارنده) را وضع کرده است. مطابق ماده ی مذکور »هرکس طفل صغیر یا رشیدی را وسیله ی تکدی قرار دهد یا افرادی را به این امر بگمارد به سه ماه تا دو سال حبس و استرداد کلیه ی اموالی که از طریق مذکور به دست آورده است محکوم خواهد شد.« بنابر ماده ی فوق مجازات کسی که طفل را وسیله ای برای تکدی قرار بدهد ۳ماه تا ۲ سال حبس میباشد. نکتهای که در مورد این ماده قابل ذکر است، این میباشد که در ق. م .ا . مصوب ۱۳۹۲ ماده ای به این شرح مقرر شده است: »هرکس از فرد نابالغ به عنوان وسیله ارتکاب جرم مستند به خود استفاده نماید به حداکثر مجازات قانونی همان جرم محکوم میگردد. همچنین هرکس در رفتار مجرمانه فرد نابالغی معاونت کند به حداکثر مجازات معاونت در آن جرم محکوم می شود. « مطابق ماده ی مذکور شخصی که نابالغی را وسیله ی ارتکاب جرم تکدی گری قرار بدهد به حداکثر مجازات جرم تکدی گری که مطابق ماده ی ۷۱۲ قانون مجازات( تعذیرات و بازدارنده ) ۳ماه تعیین شده است، محکوم میشود. در حالیکه در ماده ی ۷۱۳ تعذیرات و بازدارنده برای شخصی که نابالغ را وسیله ی ارتکاب جرم تکدی قرار بدهد، مجازات ۳ماه تا ۲سال در نظر گرفته است. در تعارض دو ماده ی فوق شاید بتوان گفت که مادهی ۷۱۳ قانون مجازات (تعذیرات و بازدارنده) مصوب ۱۳۷۵ تخصیص مادهی ۱۲۸ق. م،ا مصوب ۱۳۹۲ میباشد.