اثر نسبت های اوره: آمونیوم: نیترات در محلول غذایی بر شدت فتوسنتز و ویژگی های کمی گل بریدنی رز در کشت بدون خاک

برای بررسی تاثیر شکل های مختلف نیتروژن در محلول غذایی بر فتوسنتز و ویژگی های کمی گل رز رقم دولس ویتا، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با هفت نسبت مختلف اوره: آمونیوم: نیترات (۰:۱۰۰:۰، ۵۰:۵۰:۰، ۰:۰:۱۰۰، ۵۰:۰:۵۰، ۵۰:۲۵:۲۵، ۷۰:۱۵:۱۵ و ۱۰۰:۰:۰) و سه تکرار در یک گلخانه هیدروپونیک پرورش گل رز انجام گرفت. ابتدا بوته های ریشه دار شده گل رز رقم دولس ویتا در گلدان با بستر پرلایت و کوکوپیت به نسبت حجمی مساوی (۵۰:۵۰) کشت گردید. سپس ویژگی های کمی شامل طول شاخه، طول غنچه، قطر ساقه و قطر غنچه، شاخص سطح برگ، عمر گل جایی، وزن تر شاخه، شاخص سبزینگی برگ و پارامترهای فتوسنتزی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که افزایش آمونیوم در محلول غذایی سبب کاهش شدت فتوسنتز، کارایی مصرف آب و کارایی سلول های مزوفیل برگ گردید. بیشترین میزان طول شاخه در تیمارهای ۵۰:۲۵:۲۵ و ۱۰۰:۰:۰، به ترتیب ۳/۸۸ و ۹/۸۶ سانتی متر، مشاهده شد. بیشترین وزن تر شاخه در تیمار ۱۰۰:۰:۰ به دست آمد. کاربرد تیمار ۵۰:۰:۵۰ باعث افزایش شاخص سبزینگی برگ در مقایسه با سایر تیمارها گردید. با افزایش میزان آمونیوم در محلول غذایی، عمر گل جایی کاهش یافت. به طوری که بیشترین و کمترین میزان عمر گل جایی (به ترتیب ۶/۱۷ و ۱/۱۱ روز) در تیمارهای ۵۰:۲۵:۲۵ و ۰:۰:۱۰۰ مشاهده گردید.