تعیین مناسب ترین نوع برنامه ریزی به منظور طراحی فعالیت های فرهنگی کتابخانه های عمومی

هدف: هدف پژوهش حاضر شناخت مناسب­ترین نوع برنامه ­ریزی به ­منظور طراحی فعالیت های فرهنگی کتابخانه های عمومی در ایران، از دیدگاه کتابداران و کارشناسان این کتابخانه­ ها است. درک دیدگاه­ های کارکنان صف و ستاد کتابخانه­ های عمومی در انتخاب مناسب­ترین نوع برنامه ریزی و همچنین، اولویت ­بندی به کارگیری انواع برنامه ­ریزی ­ها برای طراحی فعالیت­های فرهنگی کتابخانه های عمومی دارای اهمیت است. تعیین مناسب­ ترین نوع برنامه­ ریزی برای طراحی فعالیت های فرهنگی از دیدگاه کتابداران و کارشناسان کتابخانه­ های عمومی کشور است. روش: روش پژوهش کاربردی و از نوع توصیفی-پیمایشی است. ابزار گردآوری داده ها پرسش­نامه محقق ساخته است که روایی محتوایی با استفاده از دو ضریب نسبی روایی محتوایی و شاخص روایی محتوایی و پایایی پرسش­نامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد. جامعه پژوهش شامل دو گروه کتابداران و کارشناسان استانی و ستادی امور فرهنگی نهاد کتابخانه های عمومی کشور بودند. ۳۵۷ کتابدار از طریق نمونه گیری خوشه ­ای و ۳۸ کارشناس به­ عنوان نمونه به­ صورت تصادفی انتخاب شدند که از این تعداد ۲۹ پرسش­نامه تکمیل شد. تجزیه ­و تحلیل داده ­ها با استفاده از آزمون فریدمن در نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده شده است. یافته­ ها: دیدگاه ­های کتابداران و کارشناسان در انتخاب مناسب­ترین نوع برنامه ریزی متفاوت بود. از نظر کتابداران پنج نوع برنامه ریزی مشارکتی، فرهنگی، راهبردی، ترویجی و منطقی در اولویت نخست تا پنجم بودند و از منظر کارشناسان ستادی به ­ترتیب انواع برنامه ریزی های منطقی، راهبردی، ترویجی، فرهنگی و مشارکتی در اولویت اول تا پنجم قرار داشتند. اصالت/ارزش: مقاله حاضر اولین پژوهشی است که به بررسی دیدگاه ­های کارکنان صف و ستاد در انتخاب مناسب ترین نوع برنامه ریزی در کتابخانه های عمومی می پردازد. شناخت و درک تفاوت های کارکنان صف و ستاد در نوع برنامه ریزی به هم­گرایی نظریات بین آن ها کمک می کند و موجب تقویت برنامه ریزی ها می شود.