بررسی تاثیر پرولین و گلایسین بتائین به عنوان دو نوع اسمولیت بر عملکرد و صفات کیفی ارقام ایرانی و خارجی انگور تحت شرایط تنش خشکی

از جمله ترکیبات آلی که در گیاه برای مقابله با تنش افزایش می یابد پرولین و گلایسین بتائین می باشد گفته می شود افزایش سطوح پرولین و گلایسین بتائین با افزایش تحمل گیاهان به تنش های محیطی همبستگی دارد به منظور بررسی اثر این ترکیبات بر عملکرد و کیفیت انگور در شرایط تنش خشکی آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل با پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار بر روی چهار رقم خوشناو، پیکانی، پرلت و فلیم سیدلس در کلکسیون انگور تاکستان در سال 1388 اجرا گردید. برای ایجاد تنش خشکی، 70 درصد از آب مورد نیاز گیاه به صورت آبیاری قطره ای به کمک کنتور به آن ها داده شد و تیمارهای شاهد(صفر)، پرولین (mM10) و گلایسین بتائین(mM15) در چهار مرحله بر روی بوته ها محلول پاشی شد. طی آزمایش شاخص عملکرد، مواد جامد محلول، میزان اسید کل، PH آب انگور و شاخص رسیدگی(TSS/TA) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که پرولین و گلایسین بتائین در شرایط خشکی می توانند باعث افزایش عملکرد نسبت به شاهد شوند اما باعث کاهش کیفیت انگورهای تازه خوری شده به طوری که از میزان قند کاسته شده و بر مقدار اسید آن ها افزوده می شود. بررسی همبستگی صفات نیز نشان داد که با افزایش عملکرد از میزان قند و شاخص رسیدگی(TSS/TA) کاسته می شود.