تعیین میزان تحقق شاخصهای مدیریت بومی در کتابخانههای عمومی استان مرکزی

هدف: این پژوهش در صدد است تا تعیین کند که شاخصهای مدیریت بومی، که از برگرفته از الگوی میتزبرگ بهعلاوه یافتههای حاصل از تحلیل متون این حوزه است، چقدر در کتابخانههای عمومی استان مرکزی تحقق دارد. این شاخصها در ۳ مولفه اصلی نقشهای ارتباطی، نقشهای اطلاعاتی، و نقشهای تصمیمگیری، و ۱۰ مولفه فرعی بر اساس نظرات کتابداران مورد بررسی قرار گرفت. روش: از روش پژوهش پیمایشی در این پژوهش استفاده شد. پایایی پرسشنامه محققساخته پژوهش، ۹۳% بود و روایی آن با نظر اساتید راهنما و مشاور تایید شد. جامعه آماری شامل تمامی کتابداران کتابخانههای عمومی استان مرکزی بود. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان ۱۱۰ نفر محاسبه شد که به شیوه نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. ۱۰۶ پرسشنامه توسط جامعه نمونه تکمیل و برگردانده شد. دادهها در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تحلیل قرار گرفتند.  یافتهها: یافتههای پژوهش نشان داد که در رابطه با نقشهای ارتباطی، بیشترین میانگین مربوط به «شرکت در مراسم ترحیم اقوام همکاران» با میانگین ۵۹/۳ و کمترین میانگین مربوط به «برگزاری جشنهای مختلف برای همکاران و خانوادههای آنان» با میانگین۸۶/۱ است. بنابراین میتوان گفت از دیدگاه کتابداران نقشهای ارتباطی در کتابخانههای عمومی استان مرکزی به کار گرفته نشده است. در رابطه با نقش های اطلاعاتی، بیشترین میانگین مربوط به «ارزیابی اطلاعات ارسال شده» با میانگین ۰۵/۳ و کمترین میانگین مربوط به «شناساندن فرهنگ بومی منطقه به اربابرجوعان» با میانگین۲۴/۲ بود. بنابراین میتوان گفت از دیدگاه کتابداران نقش های اطلاعاتی در کتابخانه های عمومی استان مرکزی به کار گرفته نشده است. در رابطه با نقش های تصمیمگیری، بیشترین میانگین (۱۱/۳) مربوط به« مذاکره ای است که نتیجه مذاکره به نفع سازمان کتابخانه باشد»، و کمترین میانگین (۲) مربوط به «پاداش به پیشنهادهای مرتبط با مسائل بومی» بود. اصالت/ارزش: موضوع مدیریت بومی از مسائل مهمی است که در پژوهشهای مدیریتی کتابخانههای عمومی کمتر به آن توجه شده است. پژوهش حاضر میتواند مقدمهای باشد تا پژوهشهایی با مسائل و دامنههای مختلف، با محوریت مدیریت بومی در حوزه کتابخانههای عمومی انجام گیرد.