شهر آرمانی و ضرورت زمانه

به نظر نگارندگان، معمولا از دو جنبه می توان به مفهوم شهر و آرمان پرداخت، اول؛ این که شکل گیری یک شهر یا کشور با ویژگی های ایده آلیستی امری است محال و دوم؛ این که مدینه ی فاضله همچون شابلونی است که می توان با تکیه بر آن، سیاهه ی نمادین و موضوعه ی خود را ترسیم کرد. نگارندگان اما با اتکا بر نظر دوم، سعی می کنند تصویری درست از آنچه ایده آل گرا ها مترصد آن هستند، پیش رو بگذارند. واقعیت این است که بین زمان و ضرورت های زمانی و ابتکار عمل عده ای به اندیشه راجع به رژیم سیاسی قابل دفاع، ارتباطی است و ما با صرف نظر از عنصر مهم مکان ، این روند را طی کرده و بیشتر در پی یافت ترفندی برای گذر از وضع موجود هستیم . ما به دنبال پاسخی برای این سوال هستیم که ؛ آیا می توان صرف معلولیت رژیم های سیاسی در خروج از وضع موجود، به ریسمان شهر آرمانی چنگ زنیم؟ فرضیه ما بر این نکته استوار است که می توان در صدد برپایی شهری پیش رفت که وابستگی خاصی به زمان نداشته باشد. روش ما از منظر هدف، بررسی کاربرد پژوهش های بنیادی پیشین است که در ادامه مشاهده خواهید کرد، همچنین رویکرد ما برای تبیین مطالب، تکیه بر تحلیل از محتوایی خواهد بود که قابلیت استناد دارد.