راهکارهای افزایش درآمدزایی پایدار شهرداری

با توجه به کیفیت منابع درآمدی ثبات و پایداری آنها و پیامدهای احتمالی کسب درآمد به هر روش و به هر قیمت توسط شهرداری ها از جمله مسائلی است که اهمیت آن در روند اداره شهرهای ایران کمتر مورد توجه واقع شده است.بر این اساس پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی_تحلیلی با هدف بررسی مهم ترین روش های تامین درآمدهای پایدار برای شهرداری ها پرداخته است. نتایج نشان می دهد فقدان نگرش جامع به منابع درآمدی شهرداری ها در قالب نظام کلان اقتصادی کشور، تغییرات و مداخلات موردی و اجرای سیاست خوداتکایی و خودکفایی شهرداری ها باعث شده بخش درآمدی شهرداری در وضعیت ناپایداری قرار گیرد. به طورکلی بر اساس استدلال مخالفان فروش تراکم، فروش تراکم دارای پیامدهای جبران ناپذیری به خصوص در کلان شهرها است. مهم ترین پیامدهای اداره شهر با فروش تراکم، عارضه هایی چون اتلاف منابع، جلوگیری از کسب وکار، ایجاد شهرداری رانتی، آشفتگی نما و سیمای شهر را گریبان گیر آن می کند. همچنین افزایش ساخت وساز منجر به افزایش جمعیت می شود و کنترل جمعیت دشوار است. درآمدهای شهرداری ها در بخش پایدار و ناپایدار تشکیل شده اند، بخش پایدار درآمدهایی است که سالانه در قالب عوارض یا سایر منابع تجدیدپذیر ایجاد می شوند مانند عوارض سالانه منازل، خودروها، آلایندگی و درآمدهای تاسیسات شهری مانند بلیت یا اجاره فضای عمومی ناوگان حمل و نقل، ورودیه پارک ها، معابر، فضای سبز خیابان ها، شبکه جوی ها و آبروها و نظافت و جمع آوری زباله و علائم ترافیکی هزینه هایی بسیار بیشتر از درآمدهای سرفصل های فوق، لازم است و همه شهرها برای تامین این کسری از محل درآمدهای ناپایدار یعنی عوارض ساخت و ساز، تراکم و تغییر کاربری برای هزینه جاری شهر هزینه می کنند.