بررسی ضوابط معماری شهری مرتبط با معلولین و ارتقای بهره وری انها از محیط شهری

معماری و شهرسازی علومی هستند که در ارتباط با نیازهای زیستی-سکونتی انسان میباشند. اهمیت این علوم زمانی مشخص میشود که نیازهای انسان جنبه فضایی و امنیتی داشته باشد .آنچه که در روند طراحی حایز اهمیت میباشد دسترسی به فضای شهری متناسب با نیازهای همه ی افراد جامعه ، و به وجود آوردن شرایط استقلال فردی معلول درمحیط شهری وایجاد زمینه , به عنوان یک عضو فعال، از طریق به کار گرفتن تمهیدات معماری است. بنابراین ایجاد توسعه اگاهی از این موضوع و ایجاد مهارت های موردنیاز در زمینه معماری کارا ,و ایجاد فضای متناسب با قابلیت دسترسی برای همه ی افراد جامعه , به اموزش طراحان و معماران , معماران منظر و برنامه ریزان حیطه ی شهرسازی نیاز دارد. معماری مطلوب علاوه بر کمک به تجربه ی بهتر کاربران از محیط بصری- فیزیکی،تاثیر بسزایی در آسایش روانی و بهبود کیفیت زندگی افراد دارد. هدف نوشته حاضر بررسی ضوابط معماری شهری مرتبط با معلولین و ارتقای بهره وری آنها از محیط شهری میباشد. در این مقاله که مطالب به روش توصیفی-تحلیلی گردآوری شده است ابتدا به بررسی مفاهیم پایه پرداخته و سپس نگاهی داریم بر ضوابط شهری مرتبط با معلولان و اهمیت توجه به نیازهای این دسته از شهروندان در طراحی معماری توسط معماران.به نظر میرسد لزوم توجه به نیازهای معلولان در طراحی امکانات شهری امری ضروری میباشد که غالبا این امر در طراحی ها نادیده گرفته شده است.