تدوین مدل علی هیجان های تحصیلی بر اساس جهت گیری هدف پیشرفت با نقش واسطه ای خودپنداره تحصیلی و ارزش تکلیف

هدف این پژوهش تدوین مدل علی هیجان تحصیلی بر اساس جهت­گیری هدف پیشرفت با نقش واسطه­ای خودپنداره تحصیلی و ارزش تکلیف بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و مدل­ معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را حدود ۱۳ هزار نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی همدان که در سال تحصیلی ۹۸-۹۷ مشغول به تحصیل تشکیل دادند. از این جامعه با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای چند مرحله­ای ۶۰۰ نفر از دانشجویان انتخاب شدند. پرسشنامه­های هیجان تحصیلی پکران و همکاران (۲۰۰۵)، جهت­گیری هدف پیشرفت الیوت و مک­گریگور (۲۰۰۱)، خودپنداره تحصیلی لی­یو و وانگ (۲۰۰۵) و ارزش تکلیف تحصیلی لو و لین(۲۰۱۲) به عنوان ابزارهای سنجش مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل داده­ها با دو نرم­افزار  SPSS و  Amos انجام شد. یافته­ها بیانگر تاثیر غیرمستقیم و معنادار جهت­گیری تسلط-گرایش و تسلط-اجتناب بر هیجان­های مثبت و منفی تحصیلی از طریق خودپنداره تحصیلی و ارزش تکلیف بود. به عبارت دیگر، یافته­ها نشان داد که جهت­گیری تسلط-گرایش و تسلط-اجتناب بر خودپنداره تحصیلی و خودپنداره تحصیلی بر هیجان­های مثبت و منفی تحصیلی اثر مستقیم و معنی­داری دارد. همچنین ارزش تکلیف بر خودپنداره تحصیلی و بر هیجان­های مثبت تحصیلی، جهت­گیری عملکرد-گرایش بر خودپنداره تحصیلی و بر هیجان­های منفی تحصیلی اثر مستقیم و بر هیجان­های مثبت تحصیلی از طریق خودپنداره تحصیلی اثرغیر مستقیم و معنادار دارد (۰۰۱/۰>P). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که در مجموع انواع جهت­گیری هدف پیشرفت می­تواند پیش­بین مناسبی برای هیجان تحصیلی دانشجویان از طریق خودپنداره تحصیلی و ارزش تکلیف آنها باشد و با استفاده از راه­های افزایش نمرات جهت­گیری هدف پیشرفت می­توان هیجان­های مثبت تحصیلی دانشجویان را افزایش داد.