تحلیل روانکاوی دین در اشعار سیمین بهبهانی با تکیه بر نظریه اریک فروم

رابطه ی میان قرآن، دین و روان­شناسی نوین یکی از مباحثی است که مورد توجه روان شناسان قرار گرفته است. اریک فروم نسبت به دین رویکرد مثبتی دارد. او پیشوایان دینی و روان­کاوان را به مقابله با فساد روحی در جوامع صنعتی ترغیب می­کند. از دیدگاه وی، دین سیستم فکری و عملی است که هیچ فرهنگی در گذشته و آینده نمی­تواند بدون اتکا به آن وجود داشته باشد. وی دین را به دو دسته ی اقتدارگرا و انسان­گرا تقسیم می­کند. در مقابل دین­گرایی در اشعار سیمین بهبهانی بسیار ساده و لطیف است. این نوع نگاه به شریعت از قرآن، سنت­ها و آداب و رسوم جامعه ی وی نشات گرفته است. هدف از این جستار، بررسی روانکاوی دین در اشعار سیمین بهبهانی بر اساس دیدگاه روان­شناسی اریک فروم است و این که مساله ی دین با توجه به مولفه­هایی که در طبقه­بندی ادیان فروم انجام شده است؛ در دین مبین اسلام با تکیه بر اشعار بهبهانی می­تواند مطابقت داشته باشد. روش پژوهش در این مقاله، تحلیلی – توصیفی است. یافته­های پژوهش نشان می­دهد که مولفه های ادیان اقتدارگرا و انسان­گرا با تکیه بر نظریه ی فروم، در دین اسلام و شریعت­گرایی بهبهانی بر اساس آیات قرآنی، روایات و احادیث قدسی دارای اشتراک­ها و اختلاف­هایی است.