سنجش روابط علی بین مهارتهای تدریس و پیشرفت تحصیلی دانشجویان با نقش میانجیگری احساسات مثبت و منفی و کنترل ادراک شده با رویکرد مدل یابی معادلات ساختاری

پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط علی بین مهارت­های تدریس و پیشرفت تحصیلی دانشجویان با نقش میانجی­گری احساسات مثبت و منفی و کنترل ادراک شده با رویکرد مدل­یابی معادلات ساختاری انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و روش تحلیل از نوع مدل­یابی معادلات ساختاری می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان یاسوج در سال تحصیلی۹۶ - ۱۳۹۵ به تعداد ۱۶۰۴ نفر تشکیل می­دهند که به صورت تصادفی طبقه­ای ۳۵۹ نفر از آن ها مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه­های محقق ساخته­ مهارت­های تدریس (۱۳۹۵)، محقق ساخته احساسات مثبت و منفی (۱۳۹۵)   و کنترل ادراک شده تتریک و لاراکو (۱۹۸۷) استفاده گردید. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss۲۴ و Amos۲۳ صورت گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که مهارت­های تدریس با احساسات مثبت، کنترل ادراک شده و پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار (sig=۰/۰۰۰۱) و با احساسات منفی رابطه منفی و معناداری (sig= ۰/۰۰۰۱) دارد. همچنین مهارت­های تدریس، احساسات مثبت، احساسات منفی و کنترل ادراک شده بر پیشرفت تحصیلی به ترتیب با ضریب مسیر ۲۶/۰ و ۲۳۲/۰ و ۲۳۵/۰- و ۲۷۵/۰ اثرگذار بوده و مهارت­های تدریس ۷/۶ درصد، احساسات مثبت ۳/۵ درصد، احساسات منفی ۵/۵ درصد و کنترل ادراک شده ۵/۷ درصد از پیشرفت تحصیلی دانشجویان را به طور مستقیم تبیین می نمایند. از این رو، می­توان نتیجه­گیری کرد که مدرسان با داشتن احساسات مثبت و مهارت­های تدریس قوی و دور کردن احساسات منفی از خود، می­توانند پیشرفت تحصیلی دانشجویان را افزایش دهند.