مدیریت تولید سیستم فوتوولتاییک با هماهنگی واحد های ذخیره ساز در بازار برق

پیشرفت های اخیر در زمینه ی تکنولوژی تولید تجدیدپذیر مانند توربین های بادی، سلول های فتوولتاییک، سلول های سوختی و میکروتوربین ها، توجه نهادهای تولید و توزیع را به تغییر در استراتژی های خود با توسعه ی تولیدات پراکنده در سیستم های قدرت سوق داده است. امروزه افزایش شدید مصرف انرژی، قابلیت استفاده از منابع طبیعی در دسترس، هزینه ها و آلایندگی سوخت های فسیلی تمایل بالایی را به منابع تجدید پذیر جلب کرده است. خورشید یکی از مهم ترین منابع تجدید پذیر هستند. علیرغم ویژگی های جذاب این منابع وجود عدم قطعیت در تولیدات خورشیدی، استفاده از آنها را محدود کرده است.پیش بینی رفتار لحظه ای این منابع به واسطه ماهیت وابسته به شرایط جوی، غیرممکن است. ازآنجاکه ذخیره توان تولیدی خورشیدی ممکن نیست بایستی از منابع تولیدی دیگر برای ایجاد توازن بین تولید، بار و تلفات استفاده کرد. هیدرو پمپها ازجمله ذخیره سازهای انرژی هستند که می توانند به عنوان پشتیبان با منابع تجدیدپذیر برای ایجاد این توازن تلفیق شوند. در این پایان نامه مدیریت ریسک بهینه تولید خورشیدی و هماهنگی بهینه آن ها با واحدهای تلمبه ذخیره ای برای ذخیره بهینه انرژی باهدف بیشینه سازی سود در بازار روز بعد موردنظر می باشد. برای این منظور، در ابتدا با استفاده از داده های آماری میزان تابش نور خورشید، پیش بینی توان خورشیدی برای بازه های زمانی یکساعته با افق روز آینده انجام خواهیم داد. بر مبنای پیش بینی های انجام شده و با رعایت قیود فنی نیروگاه خورشیدی و هیدرو پمپ به بهره برداری بهینه خواهیم پرداخت. این برنامه ریزی تعیین تحویل مستقیم توان خورشیدی به شبکه، مقدار ذخیره سازی و مقدار توان تولیدی واحد هیدرو را در هر ساعت شامل می شود؛ بهینه سازی فوق الذکر باهدف تامین بیشترین سود در سایه رسیدن به قابلیت اطمینان و ریسک پذیری مناسب سیستم دست یافتنی خواهد بود.