پتانسیل جمع آوری آب مه با استفاده از نبلینومتر ( مورد مطالعه: استان تهران، منطقه گدوک)

آب منبع حیات و عامل رشد و توسعه جوامع بشری است. همه صاحبنظران بر این باورند که کشورمان از این موهبت الهی کم بهره است و در کمربند خشک و نیمه خشک با آن دست و پنجه نرم میکند. میانگین بارش سالانه کشور حدود یک سوم میانگین دنیاست و همین مقدار بارش نیز از توزیع مکانی و زمانی مناسبی بر خوردار نیست. مقدار کم بارش پدیده شوم خشکسالی و مقدار خیلی زیاد آن سیل و ویرانی به همراه دارد. دسترسی به منبع آب سالم یک حق بشر است. آب شیرین حیات انسان را حفظ میکند و بر ای سلامت انسان ح یاتی است. در دسترس بودن آب به مقدار آب موجود از نظر فیزیکی و ایمن بودن آن برای مصرف انسان بستگی دارد. پتانسیل منطقه گدوک واقع در مرز استان تهران و مازندران بررسی شود. با ت وجه به شرایط اقلیمی خاص این منطقه امید است که با استفاده از جمع کننده مه و استحصال آب حاصل از جمع شدن مه در مقیاس کوچک برای حل مشکل کم آبی در مناطق خشک و کوهستانی کارساز باشد .