مثل های مشترک ایران و چین

ارتباط میان ملت ها  از طرق گوناگون انجام  می پذیرد ارتباطات دینی، سیاسی اقتصادی وفرهنگی . در این میان فرهنگ می تواند با دامنه ی فراگیر خود  در پیوند ملل ، نقشی اساسی ایفا کند. یکی از جلوه های درخشان هر فرهنگ ادبیات آن است. مثل ها عصاره گونه ای از ادبیات کتبی و شفاهی هر قوم و ملتند که نزد آنان اقبالی همگانی یافته است و در طی زمان، زبان به زبان می چرخد. ازجمله راه های پیوند وتقریب ملل، کنار هم نهادن وبه گفتگو نشاندن مثل های متعلق به فرهنگ های گوناگون است. در این مقاله تلاش نموده ایم با مراجعه به منابع متعدد ومتنوع امثال وحکم فارسی  نیز منابعی که مثل های چینی را ترجمه کرده یا در کتب خویش آورده اند؛ معدودی ازپیام های مشترک این دو فرهنگ کهن وغنی  را بیابیم و در کنار هم بنشانیم؛  شاید دریچه ای باشد به تماشای   اندیشه ها، راه ها، آرمان ها، دلهره ها ودردمندی های مشترک اهالی این دو فرهنگ وگامی باشد بس کوتاه برای نمایش راه بلند تقریب ملت ها.