تاثیر رژیمهای مختلف آبیاری و مقادیر پتاسیم بر خصوصیات کیفی سیب زمینی در شرایط آب و هوایی مشهد

به منظور بررسی اثرات رژیمهای مختلف آبیاری و مصرف مقادیر مختلف پتاسیم بر عملکرد و برخی خصوصیات کیفی غده سیب زمینی رقم آئولا از سیستم آبیاری نشتی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی (مشهد) در سال زراعی ۱۳۸۸ استفاده شد. در این آزمایش از طرح آماری کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار استفاده شد. تیمار رژیمهای آبیاری شامل آبیاری پس از ۷۰ ، ۱۰۰ و ۱۳۰ میلیمتر تبخیر از طشتک تبخیر کلاس A در کرتهای اصلی و مقادیر ۰، ۵/۶۲، ۱۲۵، ۵/۱۸۷ و ۲۵۰ کیلوگرم اکسید پتاسیم در هکتار در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با کاهش میزان آبیاری، عملکرد و میزان نشاسته کاهش و درصد پروتئین غده افزایش یافت. در اثر کاهش میزان آبیاری اندازه غدهها نیز کوچکتر شد و رشد ثانویه افزایش یافت. سطوح بالای پتاسیم باعث درشتتر شدن غدهها و کاهش درصد غدههای غیربازارپسند شدند. مصرف ۲۵۰ کیلوگرم در هکتار اکسید پتاسیم باعث افزایش عملکرد، درصد نشاسته، فسفر و پتاسیم غدهها به ترتیب به میزان ۵۱/۳۱، ۲۶/۱۴، ۷۸/۲ و ۸۵/۳ درصد گردید. بیشترین میزان نشاسته غده (۵۷ درصد) در شرایط آبیاری پس از ۷۰ میلیمتر تبخیر و مصرف ۲۵۰ کیلوگرم در هکتار اکسید پتاسیم و بالاترین میزان پروتئین غده (۸۳/۱۵ درصد) در شرایط آبیاری پس از ۱۰۰ میلیمتر تبخیر و مصرف ۵/۱۸۷ کیلوگرم در هکتار اکسید پتاسیم حاصل شد.