تاثیر تیمار های اسید جیبرلیک و خراش دهی پوسته بذر بر جوانه زنی چهار گونه بادام

بادام از جنس Prunus و از خانواده Rosaceae است که خویشاوندی نزدیکی با گونه های مختلف میوه های هسته دار دارد. یکی از مهم ترین دلایل طولانی بودن دوره ی جوانه زنی بذور جنس Prunus بدلیل وجود خواب مرکب در این بذور است، به صورتی که پوسته ی خارجی بذور عامل خواب فیزیکی و خواب جنین بذر عامل خواب فیزیولوژیکی بذر است. سرمادهی مرطوب بذور و تیمار با هورمون های مختلف برای از بین بردن خواب فیزیولوژیکی در بذور جنس Prunus مورد استفاده قرار می گیرد. به منظور از بین بردن خواب فیزیکی بذور نیز از روش هایی مانند حذف پوسته ی خارجی و یا خراش دهی پوسته بذر استفاده می شود. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تیمار های خراش دهی پوسته بذر و عدم خراش دهی پوسته بذر و همچنین هورمون اسید جیبرلیک (در ۴ سطح ۰، ۱۵۰، ۳۰۰ و ۴۵۰ میلی گرم در لیتر) بر درصد و سرعت جوانه زنی در ۴ گونه بادام (شامل ۳ گونه وحشی ارژن، بادامک و تنگرس و ۱ گونه بادام اهلی تلخ) در قالب طرح فاکتوریل با طرح پایه ی کاملا تصادفی و ۳ تکرار انجام پذیرفت. حذف پوسته بذر باعث افزایش معنی دار درصد و سرعت جوانه زنی در تمامی گونه ها گردید، به طور کلی تیمار بذور با محلول ۳۰۰ میلی گرم در لیتر اسید جیبرلیک نیز باعث افزایش معنی دار درصد و سرعت جوانه زنی بذور نسبت به تیمار شاهد گردید، اما با توجه به عمق خواب بذور در هر گونه پاسخ دهی هر یک از گونه ها به سطوح هورمونی متفاوت بود. با توجه به نتایج بدست آمده، میزان جوانه زنی بذر در ژنوتیپ های مختلف بسیار متفاوت است.