اثر غلظت و زمان محلول پاشی اسید جیبرلیک بر ترکیدگی میوه انار (Punica granatum L.) رقم ملس اصفهان

ترکیدگی میوه انار عارضهای است که در اکثر مناطق پرورش انار مشاهده میشود. با توجه به این که ترکیدگی میوه از جمله موانع اصلی تولید و صادرات انار است و سالانه خسارات اقتصادی زیادی را به همراه دارد، این تحقیق به منظور بررسی امکان کاهش ترکیدگی و افزایش خصوصیات کمی و کیفی میوه انار رقم ملس اصفهان با استفاده از غلظتهای مختلف اسید جیبرلیک در زمانهای مختلف محلولپاشی انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل محلولپاشی اسید جیبرلیک با چهار غلظت ۰، ۱۵۰، ۳۰۰ و ۴۵۰ میلیگرم در لیتر در سه زمان تمامگل، یک ماه و دو ماه پس از آن اعمال گردید. نتایج نشان دادند کاربرد اسید جیبرلیک میزان ترکیدگی میوه انار را در مقایسه با تیمار شاهد به طور معنیداری کاهش داد. مراحل مختلف محلولپاشی اسید جیبرلیک روی درصد ترکیدگی تفاوت معنیداری نداشت، ولی با نزدیک شدن به مرحله سوم و زیاد شدن غلطت هورمون از میزان ترکیدگی میوهها کاسته شد. در مرحله اول تمام غلظتهای اسید جیبرلیک باعث ایجاد پارتنوکارپی شدند و میوهها رشد نکردند. اثر اسید جیبرلیک در مراحل مختلف و غلظتهای متفاوت بر روی وزن کل و وزن تر پوست میوه معنیدار بود. با افزایش غلظت اسید جیبرلیک، طول و قطر میوه، اسید کل، وزن و حجم میوه افزایش یافت. غلظت ۴۵۰ میلیگرم در لیتر بیشترین تاثیر را روی شاخصهای کمی و کیفی میوه داشت.