بهبود عملکرد سیکل تبرید اجکتوری با استفاده از مبدل حرارتی داخلی

با افزایش تقاضای انرژی، سیستم های تبرید بر پایه اجکتور به دلیل داشتن ویژگی هایی مانند مصرف کم تر انرژی، ساده و ازان تر بودن جایگزین مناسبی برای سیستم های تبرید تراکمی می باشند. با این حال مشکل اصلی این سیستم ها پایین بودن ضریب عملکرد آن ها است. در این پژوهش تاثیر استفاده از مبدل حرارتی داخلی در سیکل تبرید اجکتوری بررسی شده است. دو مبدل حرارتی در نظر گرفته شده است که یکی از آن ها بین خروجی اجکتور و ورودی ژنراتور و مبدل دیگر بین ورودی شیر اختناق و خروجی اواپراتور قرار دارد. سیکل به صورت ترمودینامیکی و اجکتور به صورت عددی به کمک دینامیک سیالات محاسباتی شبیه سازی شده است. مدل توسعه داده شده برای اجکتور با استفاده از از نتایج آزمایشگاهی اعتبارسنجی شده است. خواص مبرد از پایگاه داده NIST استخراج می شود. همچنین هندسه اجکتور باتوجه به شرایط کاری سیکل برای چهار پارامتر محل خروجی نازل اولیه، قطر خروجی نازل اولیه، طول و قطر ناحیه سطح مقطع ثابت بهینه سازی می شود تا بیشترین نسبت مکش و ضریب عملکرد سیکل بدست بیاید. استفاده از مبدل حرارتی باعث بالاتر رفتن دمای مبرد در ورودی های اجکتور می شود که موجب می شود دمای خروجی اجکتور افزایش یابد، از طرفی اثر سرمایش در اواپراتور افزایش و انرژی حرارتی مورد نیاز در ژنراتور کاهش می یابد.