بررسی راهکارهای بهبود وضعیت تحصیلی و تربیتی دانش آموزان دیرآموز در مدارس ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی و ارائه راهکارهایی جهت بهبود وضعیت آموزشی و تربیتی دانش اموزان دیرآموز در مدارس می باشد.این تحقیق از نظر روش ،میدانی (دوره ای) می باشد و از آنجا که دانش آموزان دیرآموز در سطح خانه، مدرسه و اجتماع مظلومواقع شده اند و امکانات و شرایط لازم برای اموزش و تحصیل این دانش آموزان به درستی تعبیه نشده است . از این رو این موضوعمدنظر قرار گرفت و در آن از چندین تحقیق و مقاله ی علمی-پژوهشی داخلی و خارجی بررسی به عمل آمد .یافته ها پژوهشبیانگر آن است که بیشتر مطالعات انجام شده نشان دهنده ی عدم توجه جدی و کافی نظام های اموزشی به این دسته از دانش اموزاناست و این بی توجهی در کشور ما (ایران) مشهودتر است. براین اساس نتایج این پژوهش حاکی از آن است که دانش اموزاندیرآموز از همان ابتدای زندگی مورد بی لطفی و کم توجهی والدین قرار گرفته و این امر در دوره های تحصیلی نیز همچنان بهقدرت باقی می ماند و از طرف مربیان و معلمان با سایر دانش اموزان مقایسه می شوند، از جمله عوامل تاثیر گذار بر بهبود وضعیتاین دانش اموزان می توان به سازگاری اجتماعی، اموزش مهارت های اجتماعی، آموزش جرات ورزی و آموزش والدین این دانشآموزان اشاره کرد.