بررسی مقاوم سازی بیولوژیکی ماسه رس دار به کمک گیاه وتیور (مطالعه آزمایشگاهی)

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 155

فایل این مقاله در 30 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SENACONF11_035

تاریخ نمایه سازی: 30 خرداد 1401

چکیده مقاله:

در بسیاری از مناطق در سراسر جهان پیدایش روش های جدید و سازگار با محیط زیست برای بهسازی خاک ها در حال افزایش است. استفاده از ربشه گیاه وثیور در محیط زیست برای بهبود خصوصیات مکانیکی خاک های ضعیف. روشی بیولوژیکی است کهاز طریق ازمایش برش مستفیم. پارامتر های مقاومتی خاک (سی و فی) راه ندازه گیری کردیم. در این تحقیق عملی از دو نوعخاک ماسه ۱۶۱ فیرو زکوه و بنتونیست دانشگاه شریف به عنوان رس در ۳۰ ست ازمایش برش مستقیم کوچک مقیاس استفادهشد. این تحقیق سه بارامترمتغین درصد های نسبت وزنی ریشه ۰،۱۰،۲۰ درصد رطوبت در دو حالت خشک و بهینه همچنین بنتونیت با درصد های ۰، ۲۵، ۳۰، ۳۵ و ۱۰۰ را مورد آزمایش برش مستقیم قرار دادیم طوری که پارامترهای ثابتشامل سرعت ۳ میلیمتر بر دقیقه و وزن های ۳ ۵ و ۷ کیلو گرم بود.در این پژوهش ضمن بهسازی خاک مخلوط ماسه رس دار (با درصد های ریزدانه بنتونیت ۳۵، ۳۰، ۲۵) به انجام آزمایش های شناسایی خاکروی ماسه و رس بنتونیت خالص نیز پرداختیم در نهایت علاوه بر انجام ازمایش های شناسایی خاک مانند الک، هیدرومتری، آتربرگ و تراکمبا روش پراکتور استاندارد به بررسی تاثیر افزایش نسبت وزنی ریشه، درصد بنتونیت و درصد رطوبت با کمک ازمایش برش مستقیم کوچکمقیاس ۶*۶۶ نیز پرداختیم.بعد از انجام آزمایش های شناسایی و مقاومتی خاک (برش مستقیم کوچک مقیاس) با تنش های برشی ۰.۸۳، ۱.۳۸ و ۱.۹۴ کیلوگرم بر سانتیمتر مربع به اضافه نمودن متغیر ها به خاک پرداختیم که مشاهده گردید هرچه درصد وزنی ریشه. درصد بنتونیت و درصد رطوبت افزایش یابدغالبا پارامترهای مقاومتی خاک مانند جسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی به ترتیب افزایش و کاهش می یابد. بدین صورت که طبق آزمایشاتصورت گرفته افزایش درصدهای مختلف بنتونیت از ۰، ۲۵، ۳۰، ۳۵ و ۱۰۰ درصد باعث شد به طور میانگین. چسبندگی به میزان ۲۰، ۵، ۵۳،۷۲، ۷۴ و ۱۰۵،۵ کیلوپاسگال تغییر یابد و همچنین زاویه اصطکاک داخلی را به ترتیب ۲۰، ۳۶،۵، ۳۳،۵، ۳۱ و ۲۰،۵ درجه تغییر کرد. درمورد نسبت وزنی ریشه که بین درصد های ۰. ۱۰ و ۲۰ تغییر ایجاد شد که این تغییرات باعث شد چسبندگی به طور میانگین بین ۴۲،۳، ۶۹،۷ و ۸۴ کیلو پاسکال تغییر کند ضمن اینکه زاویه اصطکاک داخلی به طور میانگین به ترتیب از ۳۴،۸ به ۳۱،۴ و ۳۰،۸ کاهش یافت. درنهایت در مورد تغییرات درصد رطوبت برای ۵ نوع مختلف خاک (ماسه، ماسه با ۰، ۲۵، ۳۰، ۳۵ و ۱۰۰ درصد بنتونیت) اینگونه بدست آمد که افزودن درصد رطوبت از حالت خشک به حالت بهینه خاک با در صد رطوبت بهینه باعث تغییر چسبد گی به میزان ۶۲،۷۳، ۲۲،۲۳، ۴۹،۳۳، ۷۶،۶۶، ۷۹ و ۱۱۲،۳۳ کیلوپاسگال گردید و برای زاویه اصطکاک داخلی نیز به ترتیب مقادیر ۳۸،۶، ۳۷،۳، ۳،۳۳، ۱۹،۳۱ و ۳۲،۸ بدست آمد.در نهایت از اعداد بدست آمده این نتیجه استنباط شد که روند تغییرات متغیر های نسبت وزنی ریشه. درصد بنتونیت برای انواع خاک به ترتیببرای چسبد گی و زاویه اصطکاک داخلی افزایشی و کاهشی بود، در حالی که این روند برای متغیر درصد رطوبت قبل از رطوبت بهینه از نظمخاصی برخوردار نبود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

محمدجواد مقصودی

شرکت مهندسین مشاور پی آب آزما ، تهران

ایمان واعظی

شرکت مهندسین مشاور پی آب آزما، تهران

محمدرضا شاکری

شرکت مهندسین مشاور پی آب آزما، تهران