تاثیر تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد ، پرولین، رنگدانه های فتوسنتزی و آب نسبی برگ چند ژنوتیپ گلرنگ

         کشت گلرنگ به عنوان گیاهی با اهمیت دانه روغنی و سازگار با شرایط اقلیمی کشور می تواند از نظر بهره وری منابع آب و اقتصاد تولید موثر باشد. در این زمینه آزمایشی با هدف، ارزیابی عملکرد دانه و برخی خصوصیات فیزیولوژیک ژنوتیپ­های جدید گلرنگ در شرایط تنش خشکی به صورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی ۱۳۸۹-۱۳۹۰ اجرا شد. تنش خشکی به صورت پتانسیل های رطوبتی خاک (۵/۰ به عنوان تیمار شاهد(FC)، ۵/۳، ۵/۶ اتمسفر ) به عنوان فاکتور اصلی و ژنوتیپ های گلرنگ (صفه، گلدشت، Mec۱۲،۴۱۱، Mec۵۰، Mec۱۴۱، C۴۴، پدیده وKw۲) به عنوان فاکتور فرعی پس از گلدهی اعمال گردید. نتایج تجزیه آماری تاثیر معنی داری از نظر تنش خشکی بر وزن هزار دانه، عملکرد دانه، رنگدانه های فتوسنتزی، محتوای نسبی آب برگ (RWC) و محتوای پرولین نشان داد. با افزایش تنش خشکی محتوای رنگدانه های فتوسنتزی، وزن هزار دانه و مقدار پرولین افزایش و محتوای نسبی آب برگ، عملکرد دانه کاهش یافت. بیشترین عملکرد دانه مربوط به ژنوتیپ گلدشت و کمترین آن مربوط به Kw۲  و بهترین ژنوتیپ مقاوم به شرایط خشکی ژنوتیپ Mec۱۴۱ بود. همبستگی میان وزن هزاردانه، عملکرد دانه و محتوای پرولین معنی دار شد که ناشی از اهمیت آنها در افزایش عملکرد دانه می باشد.