بررسی تاثیرات آببندان ها بر کیفیت آب زیرزمینی و حدود پالایش کیفی در اطراف آنها (مطالعه موردی: آببندان واسوکلا، مازندران)

آببندانها سازه هایی بومی در شمال ایران هستند که اصلی ترین کاربرد آنها جمع آوری آب برای مصارف کشاورزی ست، اما برای مصارف دیگری همچون پرورش ماهی نیز مورد استفاده قرار میگیرند که می تواند باعث تغییر در شرایط کیفی آب آنها گردد. از آنجایی که کیفیت پهنه های آبهای سطحی و زیرزمینی با یکدیگر در ارتباط بوده و جدا از هم نیستند این تغییر در شرایط کیفی میتواند به آبخوان نفوذ کرده و باعث آلودگی آن شود. در این تحقیق با بررسی شرایط کیفی آببندان واسوکلا در استان مازندران و چاه هایی اطراف آن به فواصل تقریبی صد، دویست و سیصد متر، تاثیر شرایط کیفی آببندان بر کیفیت آب آبخوان مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور تعداد ۷ نمونه از هر منبع و به فاصله ۱۵ روز از اول تیرماه ۱۳۹۹ تا ۳۰شهریور ماه ۱۳۹۹ برداشت شد و سه پارامتر نیترات، EC و PH مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تغییرات پارامترهای کیفی در طی دوره در آببندان و چاه های اطراف دارای روندی یکسان است و سیر صعودی و نزولی آن همزمان اتفاق می افتد. بررسی تغییرات میانگین مقادیر پارامترها نیز نشان داد که با فاصله گرفتن از آببندان مقادیر غلظت آلاینده ها در آب کاهش می یابد و مشاهده گردید که در فاصله بین چاه های دوم و سوم شیب نمودار تقریبا به صفر رسیده و شرایط کیفی آبخوان به حالت تعادل میرسد و تاثیر آلودگی نفوذیافته از آببندان از بین میرود. نتایج این مطالعه برای تعیین حدود کیفی آببندانها و نیز تعیین محل حفر چاه های شرب کاربرد دارد.