پهنه بندی برخی پارامترهای کیفی آب شرب با استفاده از GIS (مطالعه موردی:بهشهر- بندرگز)

تامین آب آشامیدنی با کیفیت، سالم و بهداشتی یکی از اهداف مهم جوامع بشری است و مصرف آب ناسالم و غیربهداشتی مخاطرات جبران ناپذیری را برای انسان در کوتاه مدت و دراز مدت به همراه دارد. از اینرو سلامتی آحاد جامعه در گرو تامین آب شرب مطلوب است. در این پژوهش به تعیین غلظت و پهنه بندی برخی پارامترهای کیفی آب آشامیدنی منطقه بهشهر-بندرگز با استفاده از روشهای آماری و GIS پرداخته شده است. در مجموع، اطلاعات مربوط به ۳۱ نمونه آب آشامیدنی از شبکه توزیع آب آشامیدنی شهر در سال آماری ۹۹-۹۸ جمع آوری شد. پارامترهای مختلف مانند هدایت الکتریکی ،pH، پتاسیم، سدیم، نیترات، سولفات، TH، TDS و کلر مورد آنالیز قرار گرفتند. غلظتهای مربوط به پارامترها در آب آشامیدنی از اداره آب استان مازندران تهیه گردید. بر اساس نتایج بدست آمده میانگین پارامترهای اندازه گیری شده به ترتیب نیترات ۲۳.۵۶ میلیگرم بر لیتر، EC ۱۳۹۱.۶۷ میکروزیمنس بر سانتیمتر، ۷.۰۷ pH، پتاسیم ۰.۰۹ میلیگرم بر لیتر و سدیم ۳.۷۲ میلیگرم بر لیتر، سولفات ۱.۶۷ میلیگرم بر لیتر، کلر۵.۷۰ میلیگرم بر لیتر، ۴۹۸.۵۴ mg/lCaco۳ TH و ۹۲۳.۶۴ TDS میلیگرم بر لیتر بود. از بین پارامترهای مورد بررسی نمونه های آب آشامیدنی بهشهر-بندرگز تنها نمونه های پتاسیم، سدیم و سولفات دارای مقادیر کمتر از استاندارد WHO و استاندارد ملی ایران در تمامی ایستگاه-های نمونه برداری بودند. با توجه به نقشه های GIS، غلظت پتاسیم در بخشهای غربی منطقه و نیترات، TH، کلر و EC در بخشهای مرکزی منطقه مطالعاتی دارای مقادیر بالاتر بودند.