ارزیابی همبستگی صفات بیومتریک ژنوتیپ های سویا در شرایط تنش خشکی

یکی از راه های موثر برای افزایش تولید سویا، استفاده از ژنوتیپ های مقاوم به تنش خشکی است. با ارزیابی صفات بیومتریک و رابطه آنها با تنش خشکی، امکان غربالگری ژنوتیپ ها برای کشت در مناطق مستعد که با محدودیت منابع آبی روبرو هستند، وجود دارد. بدین منظور آزمایشی با ۴۵ ژنوتیپ سویا به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه ای، برای ارزیابی تحمل به تنش خشکی انجام شد و صفات مهم زراعی نظیر ارتفاع بوته، ارتفاع پایین ترین غلاف تا سطح زمین، تعداد شاخه فرعی در بوته، تعداد گره در بوته، تعداد دانه در بوته، طول غلاف، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن غلاف، وزن دانه، وزن صد دانه و عملکرد دانه اندازه گیری شد. نتایج همبستگی صفات نشان داد، صفت عملکرد دانه در بوته در شرایط آبیاری مطلوب همبستگی معنی داری با صفات تعداد غلاف ۰/۸۲، تعداد دانه در بوته ۰/۸۶ و وزن صد دانه ۰/۴۳ داشت. همبستگی صفت عملکرد دانه در شرایط تنش ملایم نیز تنها با صفات تعداد غلاف ۸۴ / ۰ ، تعداد دانه در غلاف ۵۳ / ۰ و تعداد دانه در بوته ۹ / ۰ معنی دار بود. در شرایط تنش آبی شدید، صفتعملکرد دانه همبستگی آن با صفات ارتفاع بوته ۴۶ / ۰ ، تعداد غلاف در بوته ۸ / ۰ ، تعداد دانه در غلاف ۴۳ / ۰، تعداد دانه در بوته ۸۸ / ۰ ، وزن غلاف ۵۴ / ۰ و وزن دانه ۶۴ / ۰ معنی دار بود. از نتایج همبستگی صفات بیومتری در شرایط تنش خشکی و تحت شرایط بدون تنش می توان گفت که به طور کلی در شرایط آبیاری مطلوب و تنش شدید بوته های بلند تر با سطح برگ بیشتر از تعداد غلاف ها و دانه های بیشتری برخوردار بوده و نهایتا عملکرد بیشتری دارند