حاکمیت شرکتی و حق الزحمه حسابرس

حاکمیت شرکتی در شرکت ها به عنوان یک مجموعه استراتژی هایی که بر تصمیم گیری مدیریت در جدایی مالکیت و کنترل تاثیر می گذارند تعریف شده است . تحقیقات بیان کننده این هستند که یک تفاوت مهم میان قدرت وکفایت حاکمیت شرکتی وجود دارد. حامی قوانین جدید از جمله قانون ساربانس اوکسلی دراستراتژی های حاکمیت شرکتی مختلف، برای ترقی کیفیت گزارش گری مالی وکاهش مشکلات نمایندگی برقدرت تاکید می کنند. در این تحقیق از جنبه های معین شاخص گمپرز، مانند اعضای غیرموظف هیئت مدیره، عدم اتحاد میان مقامات اجرایی و ریاست و حضور سهامداران عمده به عنوان ملاکی برای تعیین قدرت حاکمیت شرکتی استفاده شده است. شاخص گمپرز ملاکی است تشکیل شده از جنبه های متفاوت حاکمیت شرکتی در یک شرکت. در این شاخص به هر قانونی که حقوق سهامداران را کاهش دهد یک درجه داده شده است. بنابراین یک رتبه بالا یک استراتژی حاکمیت شرکتی ضعیف را نشان می دهد. از دیدگاه تئوری نمایندگی حضور مدیران غیرموظف تضاد منافع میان سهامداران و مدیران را کاهش می دهد. از آنجایی که آنها با دادن آرا مستقل نقش سرپرستی شان را موثرتر ایفا می کنند، داشتن انگیزه بیشتر برای حمایت از حقوق سهامداران، به افشای اطلاعات شفاف و ارتقای کیفیت اطلاعات مالی منجر می شود. پیش بینی می شود حاکمیت شرکتی و ساز و کارهای آن به کاهش ریسک حسابرسی منجر شود و حسابرسان خواهند توانست به ارزیابی کیفیت راهبری اعمال شده در واحد های تجاری به پردازد