آموزش رایگان در کشورهای ایران، عراق و ترکیه به صورت تطبیقی

حق بر آموزش شامل فراگیری معلومات از طریق آموزش و پرورش ابتدایی و عمومی و تخصص های علمی از طریق آموزش کاربردی، نظیر آموزش فنی و حرفه ای می باشد. در نظام بین المللی حقوق بشر، حق بر آموزش و تحصیل یکی از حقوق بنیادین بشر تلقی شده است به عنوان نمونه بند ۱ ماده ۲۶ اعلامیه حهانی حقوق بشر به رایگان و اجباری بودن تحصیلات ابتدایی برای همه و آزاد بودن آموزش عالی برای همه اشاره میکند. علاوه بر اعلامیه جهانی حقوق بشر، میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نیز در ماده ۱۳، حق آموزش را جزئی از حقوق بنیادین بشر می دانند و دولت ها باید در زمینه بسط و توسعه آن نقش مهمی را ایفا کند. آموزش و پرورش رایگان در توسعه و پیشرفت جوامع از اهمیت اساسی برخوردار است. آموزش و پرورش رایگان علاوه برآنکه باعث رشد و بالندگی فرهنگ و دانش یک کشور با قوم و طایفه می شود. از نظر بیشتر اندیشمندان و نیز از دیدگاه آموزه های دینی یک حق تلقی می گردد. به همین دلیل، در حقوق اساسی بسیاری از کشورها به این حق تصریح شده است. کیفیت آموزش و پرورش همواره از جمله دغدغه های اصلی نظام های آموزش و پرورش در اغلب کشورهای دنیا بوده است. نقش سرمایه انسانی در توسعه اقتصادی، رشد بهره وری، و نوآوری به طور روزافزونی مورد تاکید قرار گرفته و از این طریق، اختصاص یارانه یا سوبسید دولتی برای آموزش، مهارت آموزی و آموزش حین کار توجیه می شود.در این مقاله با بررسی آموزش رایگان در کشورهای ایران، عراق و ترکیه به این نتایج رسیدن که آموزش رایگان از اصول اساسی در کشورهای ذکر شده است و می تواند باعث پیشرفت فرهنگ، اجتماعی و اقتصادی در این کشورها شود