اثربخشی درمان مبتنی برپذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی و تاب آوری در زنان خانه دار مراجعه کننده به خانه های سلامت غرب تهران

هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی آموزش پذیرش _ تعهد بربهزیستی روانشناختی و تاب آوری در زنان خانه دار مراجعهکننده به خانه های سلامت غرب تهران بود. روش این پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه زنان خانه دار مراجعه کننده به خانه هایسلامت غرب تهران بود که از فروردین ۱۳۹۶ لغایت خرداد ۹۶ بهخانه های سلامت غرب تهران مراجعه کردند. حجم نمونه اینپژوهش ۳۰ نفر (۱۵ نفر برای هر گروه) که به شیوه در دسترسانتخاب شد و آنها به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترلقرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه بهزیستیروانشناختی ریف و پرسشنامه تاب آوری کانرو دیویدسوناستفاده شد. برای تحلیل داده های این پژوهش از آزمون تحلیلکوواریانس چند متغیری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد کهدرمان پذیرش تعهد بر افزایش بهزیستی روانشناختی، و تاب -آوری زنان خانه دار موثر بود. بطور کلی، درمان مبتنی برپذیرش و تعهد بجای نادیده گرفتن هیجانات و تجارب درونی، وبرعکس، با گرایش دادن فرد به سوی آگاه شدن از احساسات،تجارب درونی و هیجانی و پذیرش آنها می تواند باعث احساسفاعلی بهزیستی روانشناختی و نهایتا موجب افزایش تاب آوریزنان شود.