تاثیر نوع حلالهای قطبی مورد استفاده در فرایند ساخت غشا بر ساختار و عملکرد غشاهای کامپوزیت PEI/PDMS

در این پروژه، ساخت غشای کامپوزیت پلی اترایمید با لایه فعال پلیدی متیل سیلوکسان به منظور بازیافت مونومر انجام شدهاست. به منظور ارزیابی عملکرد غشاهای کامپوزیت ساخته شده، از دستگاه تست فشار ثابت و برای ارزیابی ساختار متخلخلغشای پایه از تست عبورپذیری آب در شرایط انتها بسته استفاده گردید. آزمون SEM نیز برای بررسی ساختار سطح و مقطعغشاهای تولیدی بکار گرفته شد. همچنن به منظور بررسی کارایی این غشا، آزمایش های عبورپذیری و گزینش پذیری گازهاینیتروژن، متان، اتیلن و پروپیلن انجام گردید. با توجه به نتایج به دست آمده میتوان نتیجه گرفت که غلظت پلیمر بین ۲۳ الی۲۷ درصد وزنی از پلی اترایمید، برای ساخت غشای کامپوزیت با هدف بازیافت مونومر و هیدروکربن غلظت مناسبی است. همچنیندر این پژوهش، استفاده از افزودنی های مختلف و استفاده از ترکیب حلال ها در دستور کار قرار گرفت تا بتوان یک غشای پایهبا ساختار سطحی مناسب برای لایه نشانی با پلی دی متیل سیلوکسان تهیه کرد. در این خصوص، استفاده از حلال هایNMP/DMF/Dioxane بهترین نتیجه را از لحاظ ساختاری و به تبع آن عبورپذیری و گزینش پذیری به همراه داشته است. ترکیب درصد مناسب برای ساخت لایه الترافیلتراسیون که حاوی اجزای PEI/NMP/DMF/Dioxane می باشد به ترتیب ۲۵/۱۰/۶۱/۴wt% میباشد. در این نمونه غشای تولیدی، عبورپذیری متان ۲۴۸GPU و گزینش پذیری نیتروژن/متان برابر ۲/۴۸ به دست آمده است.