اثرات ضدالتهابی و آنژیوژنزی زخم پوش برپایه کیتوزان/ سوپرناتانت عاری از سلول بیفیدوباکتریوم بیفیدوم: مطالعه در رت

فرایند درمان زخم شامل مراحل یکپارچه و همپوشان است که با مکانیسم های سلولی، همورال و ملکولی تنظیم می شود. در این مطالعه تاثیر زخم پوش کیتوزان/ سوپرناتانت بیفیدوباکتریوم بیفیدوم در درمان زخم بررسی شد. برای ساخت زخم پوش، بیفدیوم باکتریوم بیفیدیوم در محیط MRS کشت شد و پس از گرماگذاری سوپرناتانت عاری از سلول آن با سانتریفوژ جدا و تعیین خصوصیت شد. سپس، % ۳۷/۵ محلول کیتوزان % ۱۰ به سوپرناتانت افزوده شد و در قالب ریخته شد. برای بررسی بهبود زخم، ۴۵ رت نر ویستار به ۳ گروه، کنترل منفی بدون درمان، گروه فیلم کیتوزان و گروه با فیلم کیتوزان/سوپرناتانت تقسیم بندی شدند. زخم پوستی در پشت تمامی رت ها ایجاد شد و تیمار با زخم پوش منطبق انجام شد. در روزهای ۳ ،۷ ،۱۴ و۲۱ پس از اندازه گیری ابعاد زخم، ۳ رت از هر گروه کشته شد. فرایند بهبود زخم با بررسی هیستولوژی و ارزیابی بیان ژن های TNF-α و VEGF تعیین شد. نتایج نشان داد که زخم پوش کیتوزان/سوپرناتانت پس از ۱۴ روز سبب بسته شدن کامل زخم شده در حالی که درصد بهبود در این روز برای گروه های کنترل منفی و کیتوزان به ترتیب برابر %۹۴/۷۵ و %۷۸/۵۸ بود. نتایج هیستولوژی نشان داد که زخم پوش کیتوزان/سوپرناتانت سبب کاهش التهاب، افزایش اپیتلیوم سازی مجدد و رسوب کلاژن و الاستین می شود. همچنین، تیمار با این زخم پوش با کاهش بیان TNF-α و افزایش بیان VEGF، روند بهبود زخم تسریع می کند.