بررسی نقش خوش بینی در پیش بینی کیفیت زندگی مراقبین اصلی مددجویان جسمی حرکتی

پژوهش حاضر توصیفی – همبستگی است که با هدف بررسی نقش خوش بینی در پیش بینی کیفیت زندگی مراقبین اصلی مددجویانجسمی حرکتی شهر کرمان انجام شد. جهت دستیابی به این هدف، ۱۰۰ نفر از مراقبین اصلی عضو خانواده های کودکان مبتلا بهمعلولیت جسمی-حرکتی تحت پوشش سازمان بهزیستی شهر کرمان به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. سپس از آنها آزمون هایکیفیت زندگی و آزمون جهت مندی زندگی به عمل آمد. داده های به دست آمده با ضریب همبستگی و رگرسیون دو و چند متغیریتحلیل شدند. نتایج نشان دادند که خوش بینی می تواند تغییرات متغیر کیفیت زندگی را تبیین کنند و بین خوش بینی باکیفیت زندگیمراقبین اصلی مددجویان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.