رابطه کمال گرایی والدین بر روند تحصیلی دانش آموزان پایه ششم شهر کرمان

کمال گرایی به عنوان یک ویژگی شخصیتی و انگیزشی، رفتار فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. گرچه در مفهومکمال گرایی به صورت گسترده توجه روانشناسان را به خود اختصاص داده است، اما هنوز به عنوان پدیده ایتقریبا ناشناخته و ناسازگار تعریف شده است. از سوی دیگر، بحث کمال گرایی والدین و چگونگی رفتار آن ها در قبال فرزندانشان از جمله مسائلی است که همراه اثرات گوناگونی بر روی رشد فکری و عاطفی فرزندان می گذارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین کمال گرایی والدین با روند تحصیلی دانش آموزان پایه ششم شهر کرمان در سال ۱۴۰۰ بود. تحقیق حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی و به جهت چگونگی تحلیل داده ها جزء مطالعات همبستگی بوده است. جامعه آماری این تحقیق حاضر را ۲۶۴ نفر از دانش آموزان پایه ششم شهرستان سیرجان تشکیل می دادند که به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. به منظور تحلیل داده های مستخرج از پرسشنامه های کمال گرایی هیل ۲۰۰۴ و عملکرد تحصیلی فام و تیلور ۱۹۹۴، از نرم افزار SPSS۲۵ استفاده گردید. یافته های بدست آمده از این تحقیق نشان داد که ارتباط منفی و معناداری میان کمال گرایی والدین و روند تحصیلی دانش آموزان وجود دارد؛ به عبارت دیگر، با افزایش روحیه کمال گرایی در والدین، روندتحصیلی دانش آموزان با رشد منفی همراه می شود. از یافته های تحقیق حاضر می توان به منظور تمرکز بر روی رفتارهای افراطی والدین در جهت رفع مشکلات آموزشی دانش آموزان استفاده نمود