ارزیابی و شبیه سازی تاثیر مدیریت سطح ایستابی بر عملکرد برنج و اجزای آن با استفاده از مدل DSSAT
محل انتشار: مهندسی آبیاری و آب ایران، دوره: 12، شماره: 4
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 186
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WATER-12-4_009
تاریخ نمایه سازی: 5 تیر 1401
چکیده مقاله:
مدلهای شبیهسازی ابزارهای مناسبی برای پیشبینی اثرات سناریوهای مختلف مدیریتی و انتخاب مناسبترین راهکارها در سیستم های تولید کشاورزی میباشند. در این تحقیق، پس از ارزیابی کارایی مدل DSSAT، اثر مدیریت سطح ایستابی بر رشد و عملکرد برنج بررسی شد. آزمایشهای مزرعهای مورد نیاز در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار آبیاری و سه تکرار در طول یک فصل کشت برنج در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اجرا شد. تیمارهای آبیاری شامل آبیاری متداول یا غرقابی (شاهد) با ارتفاع ۵ سانتیمتری آب در بالای سطح خاک (I۱)، کنترل سطح ایستابی در سطح خاک (I۲)، کنترل سطح ایستابی در عمق ۵ سانتی متری (I۳) و کنترل سطح ایستابی در عمق ۱۵ سانتی متری (I۴) بودند. در طول فصل کشت برنج و در زمان برداشت، شاخص سطح برگ، وزن خشک اندام هوایی، ارتفاع بوته، تعداد پنجه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه اندازهگیری شدند. از دادههای تیمار I۱ برای واسنجی و از دادههای سایر تیمارها برای صحتسنجی مدل استفاده شد. در هر دو مرحله واسنجی و صحتسنجی، مدل از کارایی مناسبی برای پیشبینی تاریخهای فنولوژیک، شاخص سطح برگ، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه برخوردار بود. در مرحله واسنجی و صحتسنجی، جذر میانگین مربعات خطای نرمال شده بهترتیب در محدوده ۶/۷- ۷/۰ و ۶/۷-۱ درصد و شاخص توافق ویلموت بهترتیب در محدوده ۹۹/۰-۷۸/۰ و ۹۹/۰-۸۲/۰ قرار داشت. تیمارهای آبیاری ازنظر ارتفاع بوته، تعداد پنجه در هر کپه، شاخص سطح برگ، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک دارای تفاوت معنیداری بودند. از میان تیمارهای مختلف، بیشترین عملکرد دانه (۵۵۸۴ کیلوگرم در هکتار) مربوط به تیمار شاهد بود. میزان عملکرد دانه در تیمارهای I۲، I۳ و I۴ بهترتیب به میزان ۷/۴، ۶/۴ و ۲/۳۹ درصد کمتر از مقدار آن در تیمار شاهد بود. بهرهوری مصرف آب در تیمارهای I۱، I۲، I۳ و I۴ بهترتیب ۴۸/۰، ۶۵/۰، ۸۳/۰ و ۷۳/۰ کیلوگرم بر مترمکعب بود. بر اساس نتایج، جهت حفظ تولید برنج ضمن صرفه جویی آب، استفاده از روش کنترل سطح ایستابی در عمق ۵ سانتی متری سطح خاک توصیه می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محسن رمضانی واسوکلائی
گروه مهندسی آب دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
عبدالله درزی
گروه مهندسی آب- دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
سید فرهاد صابر علی
استادیار گروه علوم و مهندسی باغبانی، مجتمع آموزش عالی تربت جام
شهریار کاظمی
گروه علوم کشاورزی، دانشگاه پیام نور، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :