مطالعه رابطه بین مبادله رهبر-عضو و انگیزش شغلی با خلاقیت شغلی کارکنان

این پژوهش با هدف مطالعه رابطه بین مبادله رهبر-عضو و انگیزش شغلی با خلاقیت شغلی کارکنان انجام شد. پژوهش حاضر، توصیفی-پیمایشی است که به صورت میدانی انجام شده است و جامعه آماری آن شامل کلیه کارکنان اداری شهرداریهای شهرهای شرق استان گلستان بود که ۱۷۱ کارمند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. جهت گردآوری داده های پژوهش، از پرسشنامه های مبادله رهبر -عضو کانانو و همکاران (۲۰۲۰)، انگیزش شغلی هنسی و آمابیل (۲۰۰۵) و خلاقیت شغلی شالی و همکاران (۲۰۰۴) استفاده شد. روایی پرسشنامه ها توسط ۵ دکترای مدیریت تایید گردید و ضریب پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب ۰/۷۱، ۰/۷۶ و ۰/۷۸ گزارش گردید که حاکی از ثبات ابزار اندازه گیری بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد بین مبادله رهبر-عضو و انگیزش شغلی کارکنان رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد. همچنین رابطه بین مبادله رهبر-عضو و خلاقیت شغلی کارکنان مثبت و معنیدار بود. بخش دیگری از نتایج نشان دهنده رابطه مثبت و معنیدار انگیزش شغلی با خلاقیت شغلی کارکنان بود. در نهایت رابطه مثبت و معنیدار مبادله رهبر-عضو و خلاقیت شغلی کارکنان با نقش میانجی انگیزش شغلی تایید گردید.