استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) جهت ارزیابی تناسب مناطق طبیعی با کاربری اکوتوریسم

منطقه کسیلیان در محدوده جغرافیایی48 52 تا َ26 53 طول شرقی و َ48 35 تا َ32 36 عرض شمالی با وسعت 86/342 کیلومتر مربع دراستان مازندران واقع شده است، این منطقه قسمت کوچکی از بخش های کوهستانی و جنگلی شمال البرز محسوب می گردد، یکی از زیر حوزه های حوزه آبخیز تالار بوده و در ارتفاعات زون مرکزی سلسله جبال البرز واقع شده است. هدف از این تحقیق ارزیابی تناسب قسمت های مختلف منطقه با کاربری اکوتوریسم می باشد. جهت دسترسی به اهداف تحقیق ازدو روش و ابزار فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP)وسیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) استفاده شد، در مرحله اول برای ارزیابی تناسب نقشه های پایه تهیه شد که نقشه های توپوگرافی 50000/1 و نقشه کاربری اراضی 10000/1 بودند سپس لایه های مورد نظر (لایه کاربری اراضی، لایه ارتفاع، طبقات شیب، جهت شیب، نزدیکی به رودخانه، نزدیکی به معابر و نزدیکی به مناطق جمعیتی) ازروی این نقشه ها در محیط GIS استخراج شد، جهت تلفیق لایه ها و بدست آمدن نقشه تناسب اکوتوریسمی منطقه از آنجایی که اهمیت همه آنها از نظر اکوتوریسمی یکسان نبود به هرکدام از لایه ها با استفاده از متد AHP طبق نظر یک گروه کارشناسی 10 نفره در نرم افزار Expert Choice وزن دهی شد و لایه ها بر اساس وزنشان باهم تلفیق شده و نقشه نهایی بدست آمد و این نتیجه حاصل شد که بخش اعظم منطقه جهت کاربری اکوتوریسم مناسب است .