اصول و کاربرد رئولوژی تبدیل فوریه در شناسایی آلیاژهای پلیمری

امروزه، تقریبا اغلب پژوهشگران پلیمری از روش های رئولوژی برای شناسایی ریزساختار انواع سامانه­ های پلیمری بهره می برند. از معروف ترین و کاربرد­ی­ ترین این روش ها، روش برش نوسانی دامنه کوتاه (SAOS) برای مذاب های پلیمری است که اطلاعات بسیار ارزشمندی از ریزساختار ماده بررسی ­شده در اختیار پژوهشگران قرار می دهد. مواد گوناگون در این آزمون، صرفا در ناحیه گرانروکشسان خطی بررسی می ­شوند. اما در واقعیت، پلیمرها (خام، آلیاژی، کامپوزیتی و غیره) در اکثر روش های شکل دهی در معرض برش های بسیار بیشتر از ناحیه گرانروکشسان خطی قرار می گیرند. بدین دلیل، بررسی رفتار غیرخطی پلیمرها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. رئولوژی تبدیل فوریه، یکی از به ­­روز ترین روش های شناسایی ریزساختار پلیمرهاست. استفاده از تغییر شکل های نوسانی بزرگ که به خروج از ناحیه گرانروکشسان خطی منجر می شود، اساس روش رئولوژی تبدیل فوریه است. پاسخ تنش به این تغییر شکل های بزرگ، افزون بر هارمونی اصلی، شامل هارمونی های فرد بالاتر نیز شده که این مسئله به پیچیده شدن شکل پاسخ منجر می ­شود. در روش رئولوژی تبدیل فوریه، برای بررسی پاسخ یادشده از تبدیل پاسخی پیچیده در حوزه زمان به پاسخی ساده در حوزه بسامد استفاده می ­شود. این پاسخ دارای اطلاعات بسیار ارزشمندی درباره ریزساختار ماده است که استخراج این اطلاعات از پاسخ های خروجی دستگاه در دامنه گرانروکشسان خطی (با این دقت) امکان پذیر نیست.